View in Telegram
انجمن علمی قلب و عروق
خانم ۲۰ ساله‌ای با سابقه‌ی سندرم Wolf-Parkinson-White با حمله‌ی فیبریلاسیون دهلیزی به اورژانس بیمارستان مراجعه کرده است. فشارخون بیمار 100/70mmHg است. داروی انتخابی برای کنترل آریتمی او چیست؟
پاسخ: گزینهٔ ب) 🩸مسیر‌های فرعی الیاف عضلانی نابجایی هستند که در خارج گرهٔ AV وجود دارند و می‌توانند ایمپالس الکتریکی را ر‌و به جلو یا عقب و یا در دو جهت هدایت کنند. این الیاف فاقد توانایی آهسته کردن سرعت انتقال ایمپالس نظیر گرهٔ AV هستند. اگر مسیر فرعی توانایی انتقال رو به جلو را داشته باشد، بطن زودتر فعال می‌شود و فاصلهٔ PR کوتاه شده، موج دلتا بوجود می‌آید. اگر مسیر فرعی توانایی انتقال رو به عقب ایمپالس را داشته باشد، در ECG در صورت وجود ریتم سینوسی تغییری مشاهده نمی‌شود. در هر صورت شایع‌ترین آریتمی همراه با مسیر فرعی تاکی‌کاردی ارتودرومیک ناشی از Reentrt گرهٔ AV (AVRT) است. در این حالت کمپلکس‌های QRS باریک بوده، هر چند فاصلهٔ PR کوتاه است، اما در هر حال مختصری طولانی‌تر از AVNRT تی‌پیک است. ممکن است بیماران بدون علامت در ECG موج دلتا داشته باشند (الگوی Wolf-Parkinson-White). ⚠️مسیر فرعی موجود ممکن است هدایت خوبی نداشته باشد و علامتی ایجاد نکند. در این حالت پیش‌آگهی مطلوب است و در بیشتر موارد نیاز به درمان نیست. اگر بیماری که موج دلتا دارد دچار SVT یا علایم مربوط به آریتمی شود، دچار سندروم WPW است. در این حالت باید آزمون‌های الکتروفیزیولوژیک تهاجمی انجام شود و خطر مرگ ناگهانی مشخص گردد. اغلب تخریب مسیر فرعی درمان انتخابی به شمار می‌رود. 💊در بیماران مبتلا به سندرم WPW تجویز دارو‌هایی که سبب کاهش سرعت هدایت در گرهٔ AV می‌شوند (دیگوکسین، بتابلوکر‌ها، کلسیم‌بلوکر‌ها) ممنوع است، چرا که این دارو‌ها گرهٔ AV را بلوک می‌کنند و سبب هدایت ایمپالس از مسیر فرعی می‌شوند. در AF یا فلوتر دهلیزی این حالت می‌تواند سبب پاسخ بطنی سریع و ناپایداری همودینامیک شود. 🩺در کانال انجمن علمی قلب و عروق 🫀 با ما همراه باشید... | @Cardiology_Association |
Please open Telegram to view this post
VIEW IN TELEGRAM
Telegram Center
Telegram Center
Channel