🔔#درس هایی از
#نهج_البلاغه2⃣5⃣درس
#پنجاه و دوم
ترجمه و شرح حکمت ۶۵ نهج البلاغه:
🌸نتیجه
#از_دست_دادن #دوستان 🌸 ✨فَقْدُ الْأَحِبَّةِ غُرْبَةٌ.
✨از دست دادن
دوستان غربت است.
✍ انسان در وطن علاقه هاى فراوانى دارد;
كه در مسائل مادى و معنوى از آنها بهره مى گيرد و احساس تنهايى نمى كند چون در وطن خويش است ،و در مشكلات بدون پناه نيست، آرامش خاطر دارد و احساس امنيت مى كند;
ولى در غربت و دورى از وطن همه اينها را از دست مى دهد، خود را تنهاى تنها مى بيند; بدون يار و ياور و بى پناه و بدون آرامش.
امام مى فرمايد: انسان اگر در وطن خويش هم باشد ولى
دوستان را از دست دهد گويى در غربت و دور از وطن است.
🔸همين مضمون در نامه ۳۱ كه اندرزنامه امام به فرزند دلبندش امام حسن مجتبى عليه السلام است به صورت ديگرى نقل شده:
✨«الْغَريبُ مَنْ لَيْسَ لَهُ حَبيبٌ;
غريب كسى است كه دوستى ندارد».
✨در حديث ديگرى از پيغمبر اكرم صلى الله عليه وآله نقل شده است كه فرمود:
✨«الْمَرْءُ كَثيرٌ بِأخيهِ;
انسان به وسيله برادران (دينى) خود كثرت و فزونى مى يابد».
✨مستدرک اوسائل، ج۹،ص۷۰،ح۳1
اضافه بر اينها، انسان داراى روح اجتماعى است به همين دليل انسان پيوسته تلاش و كوشش مى كند
دوستان بيشتر و بهترى پيدا كند.
📣پيام اين كلام حكمت آميز اين است كه هر مسلمانى بايد بكوشد و
دوستان بيشترى براى خود فراهم سازد ولى مسلم است كه هر كسى شايسته دوستى نيست بلكه بايد دوستانى انتخاب كرد كه كمك بر دين و دنيا باشند.
@BooyeNarges_atre_Yass