🔶نکتهای که ميباید در ارتبـاط با نام «شاهنامه» به آن اشاره شود این است که در زبان فارسی امروزی
بیش از ۴۰ نام مرکب به چشم میخورند که هر یک از آنها با واژه «شاه» آغاز میشود بیآنکه کوچکترین ارتباطی با شاه به معنای سلطان یا فرمانروا داشته باشد، از جمله:
شاه اختران، شاه اِسپَرغم (اِسپَرَم)، شاه افسر، شاه انجم، شاه اجنیر، شاه انگبین، شاه آب، شاه باجی، شاه باز، شاه بال، شاه بانگ، شاه بلوط، شاه بندر، شاه بو، شاه بیت، شاه بیزک، شاه پر، شاه پرک، شاه پسند، شاه تره، شاه توت، شاه تیر، شاه چرخ، شاه چینی، شاه دارو، شاهداماد، شاهدانه، شاهدیوار،
شاهراه، شاهرخ، شاه رگ، شاهسوار، شاهسون، شاهسیم، شاهفنر، شاهکار، شاهکلید، شاهغزل، شاهلوله، شاهمیوه، شاهنشین
در تمامی این نامها (که بیشتر آنها از دیرباز در زبان فارسی به کار برده میشوند) پیشـوند شاه بهمعنای اصلی، مهم و بزرگ و معانی مشابهی از این قبیل میباشد؛ به عبارت دیگر هیچیک از آنها ارتباطی با
نام شاه ندارد. حال این پرسش پیش میآید که آیا شاهنامه نامه شاهان است و یا نامه بزرگ؟
◻️ #پروفسور_ناصر_كنعانی🆔https://t.center/bonyadeferdowsitous