🔶کتاب موبدان در شاهنامه فردوسی در کتابخانه بنیاد فردوسی مشهد
♦️موبدان یکی از مهم ترین مراتب اجتماعی در ایران باستان به شمار می رفتند و ریاست مذهبی مردم را به عهده داشتند . واژه موبد در فارسی باستان به صورت مگوش (mogush) آمده است که از ریشه مگو mogou به معنای مغ است. گرچه موبدان ،نگهبان آتشکده های کشور بودند و آداب و رسوم دینی همچون آیین تطهیر و قربانی را اجرا می کردند اما وظایف آنان منحصر به امور مذهبی نبود . آنها مدرس ،مورخ ،طبیب و منجم بودند و در تصمیم گیری های مهم کشور دخالت داشتند .
♦️یکی از کنش های موبدان که به خوبی در شاهنامه منعکس شده،مناظره های دینی با بدعت گذاران است.دومناظره کوتاه« مانی و موبد »و «موبد و مزدک»از جمله مناظرات شایسته تامل است .
♦️در ایران باستان موبدان به عنوان نمایندگان دینی ،بنابر اسناد تاریخی ،در اوایل دوره ساسانی ،پادشاه خود ولیعهد را مشخص می کرد اما پس از مدتی این کار به عهده بزرگان کشور و موبدان زرتشتی گذاشته شد . گفتنی است همه موبدان شاهنامه،نیک پندار،نیک گفتار و نیک کردار هستند . تنها موبدانی که چهره ای منفی دارند ،ماهیار و جانوشیار،وزیران دارای داراب هستند که پس از حمله اسکندر به ایران ،به امید در دست گرفتن قدرت ،شاه را به قتل می رسانند. با این حال،فردوسی از به کار بردن صفات ناپسند در باره آنها پرهیز میکند .