♦️ به بهانه ی روز شعر و ادب پارسی
🔶#دکتر_بتول_فخراسلام؛ کارگروه دانش و پژوهش بنیاد فردوسی مشهد
و کانون شاهنامه فردوسی توس
در همه ی روزگاران خودشیفتگی و خود علامه دانی در جوامع انسانی فراگیر بوده است و گاه به ناروا و گاهی هم به شایستگی از زبان ها شنیده و در نوشته ها خوانده شده است.
در ادب فارسی به درستی بزرگانی را داریم که خودشیفته نیستند، ولی همگان یا گروه بزرگ و انبوهی را شیفته ی خود کرده اند و خود هم به دلیل واقع بینی و خردمندی، آگاه به جایگاه والای خویش هستند.برای نمونه
#سعدی شیرین سخن می فرماید:
هر کس به زمان خویش بودند
من سعدی آخرالزمانم
و یا
#حافظ بزرگ فرموده اند:
ز چنگ زهره شنیدم که صبحدم می گفت
غلام حافظ خوش لهجه ی خوش آوازم
و...
#فردوسی بزرگ نیز آگاه به نقش ماندگار سی سال رنج وروزهای سخت خود، بوده و فرموده ست :
نمیرم ازین پس که من زنده ام
که تخم سخن، من پراگنده ام
بیت دیگری هم هست که در نسخه های تصحیح شده ی معتبر#شاهنامه از فردوسی دانسته نشده ، ولی همه شنیده ایم
بسی رنج بردم درین، سال سی
عجم زنده کردم بدین پارسی
زبان فارسی دری که
#یعقوب_لیث_صفار برای ماندگاریاش، راهکاری سنجیده ارائه کرد و#ابوالعباس_اسفراینی نیز، و فرهنگ و هویت ایرانی که عبدالله بن مقفع ها حتی با ترجمه ی آثار پهلوی به عربی کوشیدند تا میراث مکتوب باستان را ماندگاری بخشند و خود تکه تکه شدند، همه و همه با خیزش فرهنگی و ادبی فردوسی بزرگ در سرایش و آفرینش شاهنامه به بار نشست و در توفان هجوم ها و توحش ها از هم پاشیده نشد.
اگر فردوسی نبود، زبان فارسی بود. ولی این گونه نبود. این کشکول زبان که هر واژه ای از هر قومی درونش هست و این"شلم شوربای ادبیات" که هر روزی هر کسی به کشف و شهودی درباره ی زبان و ادب و بزرگان ادبیات می رسد و نخود همه آش می گردد، اگر مانده، به دلیل رنج سی ساله ی فردوسی و عشق اوبه ایران و ایرانی ست.عشق او به زبان رسمی کشورش، فارسی _که مانند زبان ها و گویش های دیگر
#ایران در امان از هجوم ها نبود_،در شاهنامه پناهگاه امنی ساخت تا به زیباترین گونه، مام میهن، با زبان مادری با فرزندانش، سخن بگوید.
اگر فردوسی نبود، ایران بود. ولی این گونه نبود. ایرانی بود. ولی....
فردوسی بزرگ فرزند ایران و زبان فارسی ست. فرزندی که حق فرزندی را به مادرش ادا کرده است. مادری که فرزندی این گونه بزرگ پرورید که بتواند منجی ناجی خویش باشد! ابر مردا! بزرگا ! که این
#فردوسی است.
شاهنامه از دربارها به کوچه ها و دل های مردم راه یافت و به گفته ی ادیب بزرگی به نام
#استاد_اسلامی _ندوشَن ، در گذر روزگاران، از هر دیوان شعری بیت ها کم شد. ولی به شاهنامه افزوده شد! چرا که مردم، شاهنامه را از خود و کتاب خود می دانستند و....
به راستی اگر اندک هش و رای و دین باشد، به گفته ی
#فردوسی بزرگ خواهیم رسید...
هر آن کس که دارد هش و رای و دین
پس از مرگ، بر من کند، آفرین
و پس از فرزانه ی توس شاعران و ادیبان بزرگی چون
#ناصر_خسرو،
#خاقانی،
#نظامی،
#خیام،
#سعدی،
#عطار،
#مولوی،
#حافظ،
#جامی،
#صائب،
#بهار،
#رهی_معیری،
#نیما،
#شاملو،
#فروغ،
#اخوان_ثالث،
#سهراب_سپهری و... و.... به شیوه ی خورشید، آسمان شعر و ادب پارسی را فروزان نمودند.
فروغ ِ شعر و ادب پارسی به یک یا دو ستاره نیست؛ به منظومه ی کهکشان خورشیدهایی ست که همواره بر تارَکِ سپهر ایران زمین می درخشند.
💠#بنیاد_فردوسی_مشهد
💠#كانون_شاهنامه_فردوسي_توس
🆔 http://bonyadferdowsitous.ir/
🆔https://t.center/bonyadeferdowsitous
🆔https://www.instagram.com/bonyadeferdowsitous
🆔https://www.aparat.com/BonyadeFerdowsiMashad