سایـہ

چِه زیبا گُفت شَمس:
تُو با خُود خیالی کَردی وَ اَز خیالِ خُود می‌رَنجی وَ اَز خیال، خیالی دیگَر زایید وَ با آن یار شُد وَ باز دیگَری و دِگَر.
سِه بار بِگو اِی خیال بُرو، اَگَر نَرَوَد تُو بُرو..

زندگی خیلی راحت‌تر می‌شد اگر مجبور نبودی با یه مشت پلشت سروکله بزنی

هَرچی سِنِّت کَم‌تَر باشِه این دُنیا بَرات بُزُرگ‌تَر و هَیِجان اَنگیزتَرِه، میدونی.. دِلِت تَجرُبِه‌‌یِ بیشتَری رُو میخواد؛ اَمّا هَرچی بُزُرگ‌تَر شی بَرات کوچیک‌تَر و غِیرِ قابِلِ تَحَمُّل‌تَر میشِه،
تا جایی کِه بِه خودِت میای و می‌بینی دیگِه دِلِت نِمیخواد چیزِ جَدیدی رُو تَجرُبِه کُنی و اِنقَدَر هَمِه‌چیز یِک‌نَواخت شُدِه کِه هیچ هَیِجانی رُو حِسّ نَکُنی..!

_سُرخ‌پوش