منطق تحقیقات کمی طی سالیان این تصور را ایجاد کرده که تنها نسبت معناداری که بین مقیاس خُردِ تحقیق و مقیاس کلانِ واقعیت اجتماعی میتوان برقرار کرد «تعمیم» است و اگر نتوان نتایج خُرد را به وضعیتی کلانتر تعمیم داد، نتیجهی پژوهش در بهترین حالت فقط فهم ما را از یک موضوع خُرد عمیقتر میکند و نمیتواند به خودی خود برای فهم وضعیت کلانتر کاربردی داشته باشد (مگر اینکه دادههای به دست آمده بعدا در کنار دادههای دیگر مورد نوعی «تحلیل ثانویه»، معمولاً توسط پژوهشگران کلاننگرتر نسبت به خود مردمنگار، قرار گیرند). اما آیا این حرکت بین مقیاسها نمیتواند در متن خودِ مردمنگاری شکل بگیرد؟ نسبت «کار میدانی» با «کار نظری» در مردمنگاری چگونه است؟ اینها کم و بیش پرسشهاییست که سعی میکنیم در بررسی این چهار رساله مدنظر داشته باشیم.
لیست پایاننامهها:
خدیجهالسادات میرامینی: خستهدوشبال: زیست و مرگ با دکلبندی در گلوگاه مازندران/۱۴۰۲
سارا حسینی: جنسیت و اشتغال: مردمنگاری زنان کارگر فصلی در استانهای مازندران و گلستان / ۱۳۹۸
سارا نوری: تجربه زیسته زنان کولبر کرد؛ دریچهای به فهم مناسبات اجتماعی در مناطق کردنشین مرزی/ ۱۴۰۳
سروش طالبی اسکندری: ساخت حکمرانی آب در مواجههی مردم، نخبگان و طبیعت؛ و بازتعریف مشارکت با نگاهی تکثرگرایانه/ دفاع احتمالی تا پایان ۱۴۰۳
نهال نفیسی در تهران ادبیات انگلیسی (دانشگاه علامه طباطبائی، ۱۳۷۷-۱۳۷۳) و در تگزاس انسانشناسی فرهنگی )دانشگاه Rice ، ۲۰۰۷ -۲۰۰۰ (خواندهاست. پس از یک دورهی پسادکترا در موسسۀ کاوشهای فرهنگی برلین (ICI Berlin, ۲۰۱۲ - ۲۰۱۴)، امروز بهعنوان عضو هیئت علمی گروه مطالعات فرهنگی دانشگاه علامه طباطبائی به تدریس، و اگر برسد تحقیق و حتی نوشتن، مشغول است. او به مردمنگاری بهویژه در حوزهی علم و فناوری و پزشکی و دنبال کردن زندگی اجتماعی کنشگران غیرانسانی همچون اشیاء، حیوانات، گیاهان، مواد، ذرات، و سازهها علاقه دارد.
🔻جهت ثبتنام و کسب اطلاعات بیشتر به آیدی زیر پیام دهید:
@public_yekchand🔻حلقهی مطالعاتی یکچند
@halghe_yekchand🔻مدرسه هنر و ادبیات بیدار
@bidarschool@bidarcourses