روانکاوی شبیه همان‌کاری است که یک‌نفر با مراقبت از کودک، با دوستی کردن، با لذت بردن از شعر و شاعری و فعالیت‌های فرهنگی انجام میدهد.
روانکاوی به بیمار اجازه بیان کردن و استفاده از تنفر و خشم متعلق به نخستین شکست را میدهد.
✍🏻دونالد وینیکات | جنبه‌های فراروانی و بالینی واپس‌روی در موقعیت روانکاوی(1954)
