گاهی ادامه دادن، فقط ادامه دادن ، مافوق قدرت بشر است. •ادامه دادن نه به معنای مرسوم پیشرفت،  بلکه از جنس " بودن" در لحظاتی که شاید هیچ چیز جهتی ندارد. •این پذیرش فعال است ، پذیرش نه به معنای تسلیم شدن ، به معنای حضور در لحظه ، حتی وقتی در اون لحظه چیزی جز سکوت یا سختی نیست‌. •این نوع ادامه دادن ، شاید در دید اول بی‌حرکتی به نظر برسد، اما در واقع در درونش یک پویایی جریان دارد ، مثل زمینی که در زمستان بنظر خالی‌ست اما در حال آماده‌سازی برای بهار است. _آلبرکامو