#حدیث عَنِ اَلْمُفَضَّلِ بْنِ عُمَرَ قَالَ:
قَالَ لِي أَبُوعَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ‌السَّلاَمُ:
إِنَّ اَللَّهَ تَبَارَكَ وَ تَعَالَى تَوَحَّدَ بِمُلْكِهِ فَعَرَّفَ عِبَادَهُ نَفْسَهُ.
ثُمَّ فَوَّضَ إِلَيْهِمْ أَمْرَهُ وَ أَبَاحَ لَهُمْ جَنَّتَهُ.
فَمَنْ أَرَادَ اَللَّهُ أَنْ يُطَهِّرَ قَلْبَهُ مِنَ اَلْجِنِّ وَ اَلْإِنْسِ، عَرَّفَهُ وَلاَيَتَنَا.
وَ مَنْ أَرَادَ أَنْ يَطْمِسَ عَلَى قَلْبِهِ، أَمْسَكَ عَنْهُ مَعْرِفَتَنَا.
ثُمَّ قَالَ:
يَا مُفَضَّلُ؛ وَ اَللَّهِ مَا اِسْتَوْجَبَ آدَمُ أَنْ يَخْلُقَهُ اَللَّهُ بِيَدِهِ وَ يَنْفُخَ فِيهِ مِنْ رُوحِهِ إِلاَّ بِوَلاَيَةِ عَلِيٍّ عَلَيْهِ‌السَّلاَمُ.
وَ مَا كَلَّمَ اَللّٰهُ مُوسىٰ تَكْلِيماً إِلاَّ بِوَلاَيَةِ عَلِيٍّ عَلَيْهِ‌السَّلاَمُ.
وَ لاَ أَقَامَ اَللَّهُ عِيسَى‌بْنَ‌مَرْيَمَ آيَةً لِلْعَالَمِينَ، إِلاَّ بِالْخُضُوعِ لِعَلِيٍّ عَلَيْهِ‌السَّلاَمُ.
ثُمَّ قَالَ:
أَجْمَلُ اَلْأَمْرِ، مَا اِسْتَأْهَلَ خَلْقٌ مِنَ اَللَّهِ اَلنَّظَرَ إِلَيْهِ إِلاَّ بِالْعُبُودِيَّةِ لَنَا.
مفضل بن عمر گفت:
#امام_صادق_علیه_السلام به من فرمودند:
همانا خداوند تبارک و تعالى در فرمانروایى خود یکتاست و خود را به بندگان معرفى نمود.
سپس امر خود را به آنها واگذار كرد و بهشت خود را نیز برايشان ارزانى داشت.
خداوند دل هر كه از جن و انس را بخواهد پاک نماید، ولایت ما را به او می‌شناساند.
و هر كه را بخواهد كور دل نمايد، از دسترسی او به معرفت ما جلوگيرى می‌نمايد.
سپس فرمود:
ای مفضل؛ به خدا قسم آدم شايسته آفريده شدن به دست خدا و دميدن روح خويش در او نشد، مگر به واسطه‌ی
ولايت #امیرالمؤمنین علیه
السلام.
و خداوند با موسى سخن نگفت مگر به واسطه‌ی
#ولايت_على_علیه‌السلام.
و همچنین
#حضرت‌عيسى را آيه‌ای براى جهانيان قرار نداد، مگر به خاطر خضوع او نسبت به
على عليه
السلام.
سپس فرمود:
امر بالاتر است، احدى از جانب خداوند، شایستگی نظر کردن به خدا (و کسب معرفت او) را پیدا نکرد، مگر به واسطه
#بندگى_و_خضوع_براى_ما_اهل_البیت.
📚 الاختصاص، شیخ مفید رضوانالله
علیه، جلد ۱، صفحه ۲۵۰
