‍ ‍ ‍ ‍ ‍ ‍ ☘ ☘ برگی از تقویم تاریخ ☘ ☘ ۲۴ آبان زادروز بیژن نجدی (زاده ۲۴ آبان ۱۳۲۰ خاش -- درگذشته ۴ شهریور ۱۳۷۶ لاهیجان) شاعر و داستان‌نویس   او در سال ۱۳۴۳ از دانشسرای عالی تهران در رشته ریاضی فارغ‌التحصیل شد و در دبیرستانهای لاهیجان به تدریس پرداخت و از سال ۱۳۴۵ فعالیت ادبی‌اش را آغازکرد. او در زندگی‌اش تنها مجموعه داستان «یوزپلنگانی که با من دویده‌اند» را در سال ۷۳  منتشر ساخت که در سال ۷۴ جایزه قلم زرین جایزه گردون را به‌خود اختصاص داد. بقیه آثارش پس از درگذشت، توسط همسرش به چاپ رسید. مجموعه داستان «دوباره از همان  خیابانها» در سال ۷۹ نیز برگزیده نویسندگان و منتقدان مطبوعات شد. وی همچنین در کارنامه ادبی‌اش، تندیس یادمان بنیاد شعر فراپویان به‌ خاطر برگزیده اشعار دهه هفتاد و لوح افتخار به‌پاس جان‌سروده‌ها در پاسداشت آیین‌های ملی و میهنی را دارد. از وی اشعار گیلکی کمی نیز باقی‌مانده است. همچنین پس از درگذشتش داستانهای «تاریکی در پوتین» «سپرده در زمین» «گیاهی در قرنطینه» و «استخری پر از کابوس» از مجموعه داستانهای «یوزپلنگانی که با من دویده‌اند» و نیز داستانهای «مرثیه‌ای برای چمن» و «بیمارستان، نه قطار» از مجموعه «دوباره از همان خیابان‌ها» به‌فیلم درآمده است. سبک نگارش: وی نویسنده‌ای با ذوق ادبی بود که داستان‌هایش در سبک‌های واقع‌گرایی و فراواقع‌گرایی است. او از پیشگامان داستان‌نویسی پست مدرن در ایران به شمار می‌آید. نشانه‌های سبک واقع گرایی از زندگی ملموس شخصیت‌ها در بخش‌های مختلف برخی از این داستان‌ها و نشانه‌های سبک فراواقعیت‌گرایی از هم‌ذات پنداری با اشیای بی‌جان در تعداد دیگری از داستان‌ها است که به طور بارز به‌ذهن خواننده کتاب منعکس می‌شود. وی از قریحه شاعری خود در متن داستان‌ها بهره برده و استعاره‌ها و تشبیه‌های فراوانی در متن کتاب موجود است. آرامگاه وی در کنار بقعه شیخ زاهدگیلانی در لاهیجان است.. برخی از آثار: یوزپلنگانی که با من دویده‌اند دوباره از همان خیابان‌ها داستان‌های ناتمام خواهران این تابستان ‎🆔 @bargi_az_tarikh #برگی_از_تقویم_تاریخ ☘☘☘☘☘☘☘☘☘☘ #بیژن_نجدی، ز