تا کیم انتظار فرمایی وقت نآمد که روی بنمایی اگرم زنده باز خواهی دید رنجه شو پیشتر چه می‌پایی عمر کوته‌ترست از آنکه تو نیز در درازی وعده افزایی از تو بر کی خورم که در وعده سپری گشت عهد برنایی نرسیدیم در تو و برسید صبر بیچاره را شکیبایی به سر راهت آورم…