پیام یکی از اعضای گرامی کانال:«بسم الله الرحمن الرحیم
همیشه جد و جهد دوستان پژوهشگری که به نقد سخنرانان و روضه خوانان می پرداختند باعث تعجب من بود...! با خود می گفتم چرا یک محقق باید وقت زیادی را به این مسائل نه چندان مهم اختصاص دهد اصلا مگر مسائل مهمتری وجود ندارد! مگر نباید دین پژوهان در خط مقدم جبهه علمی قلم زده و از اصل اعتقادات شیعی به دفاع بپردازند؟؟
با خود می گفتم وقتی اشکالات متعدد آتئیست ها و شبهات مختلف وهابیت و ... جامعه مذهبی را درگیر نموده اصلا نباید در مطالب و نقلیات چند منبری و سخنران تامل نموده و به بررسی و نقد آن پرداخته شود؟!
من که خود در دفاع از اسلام و پاسخ به شبهات خداناباوران حتی مقاله ای را نیز منتشر نموده بودم، باور نمی کردم بافته های مقتل نویسان عهد قاجار و سخنرانی های بدور از تحقیق چند منبری بتواند باعث تزلزل اعتقادی هیچ انسان مذهبی گردد...!
تا اینکه چندی قبل روبرو شدم با جوانی که از خدا و دین و مذهب فاصله گرفته بود! کنجکاو شدم و از او پرسیدم آنچه باعث شد تا تو اینگونه از دین و اعتقاداتت فاصله بگیری چه بوده است؟
آن جوان در جواب من گفت: من خدای ظالم را قبول ندارم!! به او گفتم خداوند چه ظلمی کرده؟
گفت: خدا در روز عاشورا به خورشید امر کرده که با شدت هرچه تمام تر بر [بدن] امام حسین بتابد! این چه خدایی است؟! به راستی وقتی با کسی که او را دوست دارد چنین کند با یکی مثل من چه خواهد کرد...؟
به او گفتم این ها اعتبار ندارد و در منابع اصلی ما چنین مطلبی نیست خدایی که از ظلم دشمنان نفرت دارد چرا باید خود نیز ظلم نماید!
بعد از چند روز دیدم این مطلب تنفر انگیز در برخی از مقاتل قاجاری آمده است و متاسفانه سخنرانی نا آگاه، بدون تحقیق و ارزیابی، آن مطلب را نقل نموده و ناخواسته باعث تزلزل اعتقادات جوانی شده که پیش از آن، هیئتی و بلکه طبق اقرار خویش قمه زن نیز بوده است...!
لذا لازم دانستم از دوستانی که قبل از آن، خیلی برای فعالیت های آنان در بررسی و نقد سخنرانان اهمیت قائل نبودم عذر خواهی نمایم و این بار خود اولین مشوق آن بزرگواران باشم.»
@Bandani1