اے دردءِ آس کَے ءَ روک کُتگ دل ءِ جان ءَ داں تو نیائے زمستاں نہ بیت زمستان ءَ اے اَہد ءِ بُت گُش ئے بانوری ءِ تماہان اِنت پہ ارس مین ایت وتی ہِنّیاں چوں کندان ءَ تو سرگرئے تہ وتی پاد ءِ تْراولاں پہریز ادا کہ آگہیں درْچکانی واب بے مانا شپ ءِ ودارءَ نہ کنت کوش ءِ نازبوئیں نپس نوں بیا بہار ءَ وت ءَ سر کُتگ گیابان ءَ تئی ھیال ءِ بشارت چہ دُور پیداک اِنت من پُلّے ایر کُتگ موسم ءِ سر ءِ بان ءَ اے تپل نوبت ءِ نازینک ءِ لذّت ءَ دور اِنت بیا دردءِ گْوانزگ ءَ کَشّ ایں چہ شھر ءِ زندانءَ تئی مھر ءِ کیپ سُرین ایت جنگل ءِ دْرچکاں کہ انچو مکتبی وان انت قرآن لُڈّان ءَ تئی نام رہسراں نکش اِنت ھیالے رُژنائیں ما گْوستگ ایں چِد ءَ دائم چراگ داران ءَ منیر مومن https://whatsapp.com/channel/0029Vahmb57FXUubUNizYc29