. گفتم چشمت را ببند و زنی را تصور کن که با همسرش رابطه جسمی، جنسی، عاطفی، مالی، پشتیبانی، همکاری و هیچ چیز دیگری ندارد. اما مادر است و مضاف بر این توان مالی اداره زندگی مستقل را ندارد در این واحسرتای گرانی و تورم. اساسا همسر هم طلاق‌بده نیست. این میان بچه‌ای هم هست که دلش خوش است زیر سقف خانه هم پدر دارد هم مادر... زنی با قلبی خالی و سرد، تنی خسته، پیرتر از سن واقعی‌ش، ناامید و تنها، که هر روز در آینه چین تازه‌ای می‌بیند و آهی ازعمق جان می‌کشد در حسرت عمری که عین آب روان می‌رود به بازنده‌بودن، تازه به جرم زن بودن جرئت رابطه موازی و عشق‌های یواشکی هم ندارد و برای تحمل این شرایط از مکانیزم دفاعی «تا نفس دارم کار می‌کنم» بهره می‌برد و به قول شاملو هرگز کسی این‌گونه به کشتن خود برنخاسته که این نوع از زنان به زندگی نشسته‌اند... گفتم شما جای همچه زنی باشی چه کار می‌کنی؟ گفت بیگ لایک. با خودم گفتم بدبختی ما از آنجا شروع شد که حمایت و کمک و جانبداری‌مان شد لایک کردن و پرهیز و قهر شد بلاک. هر زنی و هر مردی فقط خودش می‌داند کفشی که به پایش دارد چقدر زخم و آبسه ناسور بهش اضافه کرده و داستان هر پایی با هر کفشی فقط یکی‌ست. گو اینکه کفش‌های زنان همیشه مشکل‌آفرین‌تر و آسیب‌زننده‌ترند، آن زمان که بخواهند حفظ ظاهر کنند. #الهام_فلاح #باز_نشر ○ °• @baharestan66