☘ خندیدن به نوشته‌های قبلی یادم می‌آید ۵ سال پیش متنی از خودم را به دوست نویسنده‌ای نشان دادم_متنی که به خیالم داستان بود_ و ازشان خواستم راجع به آن نظر دهد. ایشان بعد از خواندن متن، گفت این نوشته‌ داستان نیست. با خودم گفتم عجب نویسنده‌ی کار نابلدی! اکنون بعد سال‌ها همان متن را که خواندم، به طرز فکر آن برهه از نوشتنم خندیدم. به اینکه قرار است چند بار اینگونه به خودم بخندم. مسیر نویسندگی مسیر کند و لذتبخشی است که هر زمان در این مسیر به خودت خندیدی، باید بدانی یک گام جلو رفته‌ای. آخرین پله‌ی نویسندگی نامعلوم و تنها چیزی که ارزش دارد، پله‌ پله بالا رفتن در این مسیر است. ✍️بهاره عبدی #بهاره_عبدی #یادداشتک ☘@bahareabdinvisande