📌خشونت پلیس علیه نوجوان افغانستانی به بهانه اخراج پناهجویان بدون مدارک اقامتی ▪️اواسط مرداد ۱۴۰۳ تصویری در شبکه‌های اجتماعی منتشر شد که نشان می‌داد پلیس نیروی انتظامی با خشونت فردی را که گفته می‌شد کودک نوجوان افغانستانی است، روی زمین انداخته و زانویش را روی گردن او قرار داده است. برخی منابع خبر دادند که او مدتی بعد آزاد شده و نزد خانواده‌اش در محل زندگی‌اش یعنی روستای آبسرد بازگشته است. برخی فعالان خبر دادند که این کودک، دارای معلولیت هم بوده است. ▫️این تصویر درحالی منتشر شد که موج تازه‌ای از مهاجرستیزی در فضای آن‌لاین آغاز شده بود، موجی که برخی از چهره‌های شاخص رسانه‌های حکومتی یا به آن دامن زدند یا آغاز کننده آن بودند. گرچه مشخص نیست این نوجوان نیز مانند کبری غلامی، پژوهشگر افغانستانی مقیم ایران، دارای مدارک قانونی اقامتی بوده است یا نه، اما نه شیوه رد مرز و نه برخورد همراه با خشونت فیزیکی پلیس، هیچ کدام توجیه قانونی ندارند. ▪️از طرف دیگر مهاجرت و پناهجویی برای زندگی بهتر، به عنوان یکی از حقوق اساسی و اولیه بشری پذیرفته شده است. اما بسیاری از پناهجویان افغانستانی، نه به خاطر به دست آوردن «زندگی بهتر» بلکه به خاطر فرار از وضعیتی که در آن قرار داشتند، به مهاجرت دست زده‌اند. این وضعیت که مجموعه‌ای از شرایط اقتصادی، اجتماعی و سیاسی را در بر می‌گیرد، برای بسیاری از شهروندان افغانستانی با فشارهای گسترده اقتصادی پیوند خورده است. از همین رو هم هست که بسیاری از این افراد بعد از رد مرز، مجددا خود را به ایران می‌رسانند. ▪️همین وضعیت اقتصادی، بسیاری از کودکان مهاجر را وادار به کار کردن می‌کند. آن‌ها به دلیل شرایط اقامتی‌شان، عمدتا از دسترسی به آموزش هم محروم هستند. به این ترتیب، بسیاری از کودکان مهاجر افغانستانی، از حقوق اولیه خود مبنی بر آموزش، رشد، سلامتی و بازی و تفریح محروم می‌شوند. ▫️گرچه ایران نیز مانند هر کشور دیگری نیازمند داشتن قوانین مرتبط با مهاجرت و پناهجویی است، اما بحث این یادداشت، این قوانین و حتی لزوم انطباق‌شان با اصول حقوق بشری نیست. در این جا تمرکزمان بر مهاجرستیزی و لایه‌های در هم تنیده تبعیض علیه مهاجران و پناهجویان است. ▪️گرچه ممکن است رفتار ماموری که اقدام به دستگیری نوجوان افغانستانی کرده است، از طرف سایر همکاران او تکرار نشده باشد و او دستوری در این باره دریافت نکرده باشد، اما نکته مهم در مورد رفتارهای مهاجرستیزانه و نژاد پرستانه این است که این رفتارها در بستر آماده مهاجرستیزی رخ می‌دهند. به این ترتیب کل حکومت در برابر رفتار یک فرد خطاکار مسئولیت دارد. لینک مطلب @baadkonak_sefid