خانوم دکتر لیزا دامور همون روانشناسی هست که برای ساخت فیلم inside out 2 مشاور کارگردان بوده.
ایشون در کتاب emotional lives of teenagers میگه یکی از راههای افزایش تابآوری نوجوانان اینه که بهشون یاد بدیم دایره لغاتشون رو در توصیف احساساتشون بسط بدند. مثلا به جای اینکه بگن استرس دارم، یک لایه برن عمیقتر و بگن ترسیدهام، یا غصه دارم، یا احساس تنهایی میکنم، یا عصبانی هستم.
چرا؟
چون این توانمندشون میکنه که ابزار مناسبتری برای مدیریت شرایط انتخاب کنند. استرس در ظاهر ممکنه یکسان باشه اما دلیل پشت اون استرس اگر برای نوجوان واضحتر باشه میتونه یه راه حلی انتخاب کنه که برای دلیل پشت استرس کارامد تر باشه.
اینه که ما به عنوان پدر و مادر وقتی نوجوان باهامون حرف میزنه به جای اینکه فوری بخواهیم راه حل بدیم برای مشکلاتش خوبه که به جاش با سئوالات خوب کمکش کنیم احساساتش رو با کلمات بیشتری توصیف کنه.