یه شعری داره برای مادرش که من و یاد خودم و مادرم می‌‌اندازه... اینک آن دستهای اطمینان بخش را فقط در رویاها می‌توانم ببوسم و حرف می‌زنم کار می‌کنم سیگار می‌کشم نگرانم... چگونه رو در روی این همه شب ایستاده‌ام #جوزپه_اونگارتی پ‌ن:البته من به جای سیگار کشیدن چای مینوشم @azamsaadatmand