🔹معمای همراه بردن خانواده توسط امام حسین(ع)
درباره همراهی خانواده با امام حسین(ع) در کربلا، تحلیلی معروف و مشهوری وجود دارد که میگوید امام حسین(ع) مأمور بود خانوادهاش را همراه خود ببرد تا آنها در اسارت و بعد از آن، مظلومیت امام را به مردم برسانند.
این تحلیل بر این مبنا استوار است که مقصد امام حسین(ع) در سفر به عراق، کربلا و هدفشان از این سفر شهادت در روز عاشورا بود. درحالی که طبق گزارههای تاریخی مقصد امام کوفه بود و هدف ایشان قیام علیه یزید با همراهی کوفیان بود. بر اساس مبنای اخیر هدف امام از همراه بردن خانواده نیز جلوگیری از گروگان گرفته شدن آنها توسط عُمال یزید و اعمال فشار بر حضرت بود. شکی نیست وقتی امام با هدف دست گرفتن حکومت به کوفه میرود، همراه نبودن خانواده با ایشان یک تهدید برای قیام به شمار میآید. در واقع امام خود را برای استقرار دورهای بلندمدت در کوفه مهیا مینمود که همراهی خانواده ضمن حفظ امنیت آنها، کمک و دلگرمی برای امام را نیز به دنبال داشت.
البته نباید منکر این موضوع شد که بعد از شهادت امام در کربلا، اهلبیت و بهخصوص حضرت زینب(ع) نقش مهمی در رسواکردن عاملان و آمران شهادت امام داشتند ولی این نتیجه همراهی خانواده بود نه هدف آن. یعنی هدف امام از همراه بردن خانواده اسارت آنها و پیامرسانی نبود، اگرچه چنین نتیجهای وجود داشت و قسمتی از پیامرسانی توسط آنها انجام شد.
در مجموع این تحلیل که امام حسین میخواست خانوادهاش اسیر شوند تا پیام آن حضرت و مظلومیتش را به گوش مردم برسانند، هم خلاف شواهد تاریخی است و هم افراطی نشان دادن اقدام امام است. پیشنهاد میکنم برای تبیین بیشتر این موضوع به این کتاب مراجعه کنید:(محمد اسفندیاری، حقیقت عاشورا، ص ۱۷۱ تا ۱۷۷.) در این کتاب استنادات نظریه هدفسازی اسارت اهلبیت نقد شده است.
.........
@azadpajooh