💭 از قشنگ‌ترین و پراستنادترین پژوهش‌های چند دهه‌ی اخیر حوزه احساس خوشبختی، مقاله دکتر فیلیپ بریکمن(Brickman) استاد فقید دانشگاه نورث‌وسترن و همکارانشه. این پژوهش‌گرا دنبال این بودن که ببینن "خوشبختی و بدبختی آدما چقدر موندگاره"! و ”این احساس خوشبختی لاکردار کجاست پس“!
📌 بریکمن و همکارانش برای اینکه ببینن خوشبختی و بدبختی چقدر موندگاره و کجا باید دنبال خوشبختی بگردیم!،سه گروه شرکت کننده؛ 1)دارای احساس خوشبختی بالا; 2)دارای احساس عمیق سرخوردگی از زندگی/ناکامی و ۳)آدمای معمولی رو کنار هم قرار دادن و در دو بازه زمانی متفاوت با اونها مصاحبه کردن…
📍گروه اول ۲۲ نفر برنده‌های یه لاتاری بودن که چیزی بین ۵۰ هزار تا یک میلیون دلار برنده شده بودن.
📌 گروه دوم ۲۹ نفر از آدمایی بودن که تو تصادف پاشون رو از دست داده بودن.
📍و گروه سوم هم آدم‌های معمولی بودن که هیچ اتفاق خاصی واسشون نیفتاده بود و زندگی رو روال عادی میرفت جلو…
📌 مصاحبه‌ها نشون میداد که برنده‌های لاتاری خودشون رو خوشبخت‌ترین آدم روی زمین میدیدن و احساسشون این بود که بختم برده و دیگه تمومه. گروه دوم اما خودشون رو بدبخت‌ترین آدم میدیدن، اونها هم فکر میکردن که دیگه همه چی تموم شد!، من زمین‌گیر شدم! و قراره اینقدر بشینم تا عمرم سر بیاد…
📌 گروه سوم هم افرادی بودن که نه حس خوشبختی آنچنانی و نه حس بد آنچنانی به زندگی داشتن و با اِی… میگذره زندگی‌شون میگذشت.
📌 پژوهشگرها واسه این که ببینن این حال چقدر دوام داره و اوضاع خوشبختی و بدبختی آدم‌ها به دنبال اون رویدادهای خاصی که پشت سر گذاشتن الان در چه وضعیتیه!، یکسال بعد از اون مصاحبه دوباره رفتن سراغ این گروه‌ها و باهاشون مصاحبه کردن و از حالشون پرسیدن؛
این بار اما نتایج فرق کرده بود:
📌احساس خوشبختی گروه اول فروکش کرده بود و حالشون برگشته بود به دوره قبل از برنده شدن و دیگه احساس خوشبختی بیشتری نسبت به مردم عادی نداشتن.
📌 تو گروه دوم هم نتایج نشون میداد که احساس بدبختی افت کرده و با زندگی سازگارتر شده بودن. پس دیگه اون احساس بدبختی عمیق اولیه وجود نداشت…
📌پژوهشگرها اسم این واقعیت رو گذاشتن تردمیل خوشبختی.
و این یعنی؛ما واسه بالاتر رفتن مدام تلاش میکنیم تا حال بهتری رو تجربه کنیم، اما بعد از مدتی دوباره به احساس قبلی برمیگردیم.دقیقا مثل تردمیل که هرچقدر میدوئی باز همونجایی.
📍پس سوالی که میمونه اینه؛این حس خوشبختی لعنتی کجاست!
💬 احساس خوشبختی اون حسیه، که از اون کاری که الان خودت رو وقفش کردی میگیری؛
📍پدر یا مادری!، دیدن بزرگ شدن و رشد قشنگ بچه‌ت.
📌دانشجویی!، عمیق شدن تو مطالب و یاد گرفتن چیزی که بهش علاقه داری.
📍شاغلی!، عشق بازی با کار و غرق شدن تو حرفه‌ت.
📌عاشقی!، کیف بردن از لحظات دو تایی‌تون.
📌 درست مثل تردمیل که از بودن و دویدن و فعالیت اون لحظه حالت خوشه و به مقصد کاری نداری. تو زندگی باید از همون لحظه و کاری که میکنی لذت ببری.
ساده‌تر بگم: هدف رو بذار رو لذت بردن از مسیر تحول، وإلا بعد از رسیدن به مقصد حال خوشت دوامی نخواهد داشت.
✍دکتر امانی
https://t.center/+A67F_cEzH5xkNWVkلینک کانال واتس اپ
https://chat.whatsapp.com/CwhXI5TKkoW94lhYCsfsXS
