📝تحمیل آتش‌بس یا حمله موشکی؟ 🔻«یک نکته مهم در این دوگانه‌ی حمله نظامی یا آتش‌بس این است که ایران آتش‌بس را برای خود نمی‌خواهد و از قضا آمادگی دارد مثل دو دفعه قبلی صدها موشک روانه سرزمین‌های اشغالی کند و نمایشی از غیرت نیروهای نظامی ایران و اقتدار کشور و ذلت اسراییل را با اکران جهانی و زنده اجرا کند. اما اولویت ایران آن چیزی است که ماشین تروریسم صهیونیست‌ها را در غزه و لبنان متوقف کند و با تحمیل آتش بس مورد رضایت محور مقاومت، اهل غزه و لبنان بتوانند به خانه‌های خود، گرچه ویران و فروریخته برگردند. 🔻هم از این روست که آمادگی ایران برای چشم‌پوشی از حمله موشکی به اسراییل، نه یک عقب‌نشینی، بلکه یک فداکاری از سوی جمهوری اسلامی ایران در مسیر هزینه دادن برای فلسطین است. این فداکاری خصوصاً از سوی فرماندهان نظامی ایران پررنگ‌تر است. برای یک فرمانده نظامی که انتخاب کرده عمرش را در جنگ بگذراند، گاهی نجنگیدن هم همچون جنگیدن فداکاری است. بنابراین آتش‌بس را نباید همیشه سازشی سیاه دید، بلکه جزییات آن و آنچه مورد توافق قرار می‌گیرد، باید مبنای قضاوت قرار گیرد. 🔻از سویی آتش‌بس همیشه هم اتفاقی سفید نیست و گاه هزینه‌های آن می‌تواند از هزینه‌های یک جنگ تمام عیار بیشتر تمام شود. چنانچه امروز مردم غزه و کودکان خردسال آن تاوان سازشکاری امثال عرفات و دولت‌های عربی را می‌دهند، زیرا بی توجه به گزاره‌هایی که حقوق مردم فلسطین را تامین کند، توافق‌نامه‌های کذایی امضا کردند و اراده و قدرتی هم برای تغییر نداشتند و خود عرفات علیرغم مبارزاتی طولانی، در نهایت با ننگ سازشکاری و فروختن آرمان فلسطین رخت از جهان بست. لذا آن جریان داخلی که سازشکاری را با ژست‌ لطیف ضدجنگ بودن معرفی می‌کند، بی‌راهه‌ای را می‌رود که پایان آن نه فقط فروش آرمان فلسطین که وطن‌فروشی است، پایان آن خیانت به ایران و ایرانی است.» متن کامل یادداشتم در روزنامه وطن‌امروز پیرامون دوگانه آتش‌بس یا حمله موشکی را بخوانید لطفاً: https://telegra.ph/%D8%AA%D8%AD%D9%85%DB%8C%D9%84-%D8%A2%D8%AA%D8%B4%E2%80%8C%D8%A8%D8%B3-%DB%8C%D8%A7-%D8%AD%D9%85%D9%84%D9%87-%D9%85%D9%88%D8%B4%DA%A9%DB%8C-10-30