اهداف عربستان و امارات از نزدیکی به پاکستان
نویسنده :
#محمد_علی_هژبری (تحلیلگر مسائل غرب آسیا)
منبع :
#مرکز_بین_المللی_مطالعات_صلح–IPSC
#بخش_اول در هفته اخیر، شاهد جدال لفظی در روابط ایران با این عربستان و امارات بودیم که از زبان مسئولین نظامی و سیاسی دو طرف ایراد شده است. سردار جعفری فرمانده سپاه پاسدارن و سردار حسین سلامی جانشین فرمانده سپاه، به نوعی مجوز اعمال قدرت نظامی، برای تنبیه تروریستهای پاکستان و سردمداران و حامیان آنها را از رئیس جمهور و شورای امنیت ملی کشور درخواست کردند. ردِّ پای ستادهای اطلاعاتی و جاسوسی امارات و عربستان در تحولات اخیر دیده میشود و مسلم است. اما اینکه علت ورود این کشورها به عملیات ایذایی در خاک کشور، ان هم از طریق گروه های تروریستی حاضر در پاکستان چیست، موضوع سطور پیش روست. علت همدستی بازیگران منطقه ای مذکور در ضربه زدن به حاکمیت و امنیت ملی و تمامیت ارضی ایران را میتوان در چند سطح تحلیل، ارائه کرد.
🔘تهدیدات اخیر در راستای سیاست ” فشار از بالا و چانه زنی از پایین پمپئو ” است. بسط تحریمهای یکجانبه ی امریکا، برای تضعیف اقتصادملی و معیشت مردم و سوء مدیریت دولت، چراغ سبزی به ایالات متحده و مجموعه دشمنان خارجی است، که آنها را برای چانه زنی مردم از پایین و شورش علیه نظام، امیدوار میکند. جان بولتون و بسیاری از استراتژیست های امریکایی، اذعان داشتند کهایران، جشنِ ۴۰ سالگی انقلاب را نخواهد دید. اما حضور مردم در صحنه و راهپیمایی ۲۲ بهمن، سیلی محکمی بر آمال و ارزوهای آنان بود که خوابشان را پریشان کرد. لذا عملیات تروریستی سیستان، دست انتقام آنها از جشن ۴۰ سالگی انقلاب بود که توسط عقبه و بازیگران منطقه ای اشان انجام شد.
🔘تحولات مهمی در منطقه در حال شکل گیری است که نشانه هایی از ان را در کنفرانس ورشو دیدیم.
در این کنفرانس، کشورهای عربی منطقه، رژیم صهیونیستی را به رسمیت شناختند و پرده را از روابط پنهانی و مرموز چندین ساله ی خود برداشتند. دشمنِ مشترکی بنام ” جمهوری اسلامی ایران”، اعراب و اسرائیل را به یکدیگر نزدیک کرده است. از کنفرانس_ورشو باید به عنوان مبدا و نقطه ی عطفی در روابط اعراب_اسرائیل یاد کرد که بعدها در کُتب تاریخی خوانده خواهد شد.
🔘ریاض در تلاش است،بازیگران منطقه ای جدیدی را هم وارد معادلات منطقه ای و ضدایرانی خود کند که” پاکستان “، یکی از آنهاست. هراندازه عربستان به پاکستان، نزدیکتر شود، ما با بحرآنهای مرزی و عملیات ایذایی بیشتری روبرو خواهیم بود. پاکستان به عنوان مهدِ تروریسم و پناهگاه دهها گروهِ تروریستی، تکفیری و تجزیه طلب، پتانسیل زیادی برای ایجاد ناامنی در مرزهای کشورمان دارد.
عمران خان رئیس جمهور پاکستان، در رقابتهای انتخاباتی، از ضرورت ارتباط با همه ی همسایگان سخن میگفت.اما بنظر می رسد، بیشتر بر ریاض تکیه کرده است.
برخی تحلیلگران سیاسی در کشور، از پیروزی حزب تحریک انصاف و عمران خان، خیلی شادمان بودند و سخن از کاهش قدرت نظامیان در این کشور و شروع دوره ی جدید در ارتباط بهتر این کشور با همسایگان میگفتند. موضوعی که بنده به ان اعتقاد چندانی نداشتم.
اولین سفر عمران خان که به ریاض بود، نشان از سیاست خارجی جدید و عملگرایی بیشتر در ارتباطات خارجی این کشور می داد. بعد از ریاست عمران خان، ارتباط ریاض_اسلام اباد رونق عجیبی یافته است که ان را در سفر بن سلمان به پاکستان دیدیم.
عمران خان، کشورش را “کشور دومِ بن سلمان خواند.اخبارِ حاشیه ای وپیرامونی این سفر و میزبانی ویژه عمران خان از بن سلمان( اسکورت هواپیمای بن سلمان از طریق شش جنگنده پیشرفته، مدال افتخار پاکستان به بن سلمان و…)نمادی از ارتباط خاص دو کشور در حال و اینده را نشان میدهد. بن سلمان با سرمایه گذاری بیست میلیارد دلاری و کمکهای بلاعوض و وامهای کلان، دلِ عمران خان پاکستان را ربوده است.اسلام اباد هم بخاطر بدهی های خارجی و کسری تجاری و فروش تسلیحات، چاره ی پیشرفت کشورش را در ارتباط قوی تر با ریاض می بیند.
@asia_west