آدم نیاز دارد گاهی سر به هوا باشد و بلند بلند بخندد! تا بغضش گرفت، بزند زیر گریه و با مشتهایش پلکهای خیسش را پاک کند.. درست شبیه کودکی اش. آدم است دیگر... آمده تا برای خودش زندگی کند، نه مردم! من نمیدانم کی میخواهیم یاد بگیریم آرمانهایمان را به این و آن تحمیل نکنیم؛ هرکس باید خودش باشد. دست از سرِ دیگران و زندگیشان برداریم. آنقدر حواسمان به رفتارهای این و آن بود که یادمان رفت خودمان زندگی کنیم.
جمعه که می شود زندگی رنگ دیگـری دارد حس و حال شیرین باهم بودن اوج میگیرد در کنار هم بودن ها قشنگ و شرین می شوند صفا و صمیمت در کنار عزیزان معنا پیدا می کند کاش آدم های این دنیا همیشه رفتارشان مثل جمعه ها صادقانه و پاک بود