از من به شما نصیحت … من اگر اینقدر مراعاتِ احساسات آدم‌ها را نمی‌کردم و اینقدر به احتمالِ رنجیدنِ دیگران فکر نمی‌کردم و بابت کوچکترین کم‌توجهیِ اتفاقی‌ام احساس گناه‌های فلج‌کننده نمی‌گرفتم و توضیحات اضافه نمی‌دادم و سعی در جبران هر احتمالِ دلخور شدنی نداشتم؛ بدون شک الآن آدمِ مغرورتر، بی‌غصه‌تر و موفق‌تری بودم... در هر چیز بخشنده باش جز زمانت.. باهر کسی برای رفع تنهایی و دلتنگی رابطه ی دوستی برقرار نکن ، گاهی درد تنهایی هزار برابر کمتر از نامردی دوستان است …
🍁 رنج اگر عمیق باشه یعنی مداوم، پرتکرار و ریشه دار باشه تو باورش میکنی یه اون خو می‌گیری مثل یه حباب از جنس نا امنی، قربانی بودن، خواستنی نبودن، مهم نبودن نادیده گرفته شدن، طرد شدن، کافی نبودن، بی ارزشی، مقصر بودن و.. حتی وقتایی که همه چیز امن یا نسبتا امنه
تو از داخل اون حباب نگاه میکنی چون امنیت برات آشنا نیست چون همه اتفاقات از لنز حباب نا امن تو عبور می‌کنه
میشه گفت تو اون شرایط امن این تویی که رنجی می‌سازی چون برای تو آشناست قدیمیه و قابل تشخیص نیست.
۱. درگیر آدم های منفی نمیشوند ۲. در مورد دیگران غیبت نمیکنند ۳. وقت شناس هستند ۴. بدون انتظار میبخشند ۵. مثبت می اندیشند ۶. خود بزرگ بینی ندارند ۷. قدردان هستند ۸. مودب هستند ۹. بهانه تراشی نمیکنند ۱۰. بدون برنامه ریزی مهربانند، نه فقط با اشخاصی که برایشان نفع دارند
۱- به عزیزانت بگی که چقدر دوسشون داری. ۲- اگر غمگینی به خودت اجازه بدی که گریه کنی. ۳- اگر اشتباه کردی عذر خواهی کنی. ۴- به دنبال چیزی که لایقش هستی بری. ۵- اگر خواسته یا نیازی داری درخواست کنی. ۶- تصمیمات مهم زندگیت رو بگیری. ۷- از جسم و روانت مراقبت کنی. ۸- در روابطتت حد و مرزی تعیین کنی. ۹- نه گفتن رو یاد بگیری. ۱۰- خودت رو ببخشی. ۱۱- خودت رو بپذیری. ۱۲- مهارت های ارتباطی رو یاد بگیری. ۱۳- تکیه کردن به خودت رو یاد بگیری. ۱۴- در جهت شناخت بیشتر خودت و رفتن به مسیر زندگی سالم قدم برداری. ۱۵- با کتاب آشتی کن. ۱۶- برای خودت هدف تعیین کن. ۱۷- گذشت کردن رو یاد بگیری. ۱۸- در برابر مشکلاتت مقاومت کن. ۱۹- از شکست هات نا امید نشی و ازشون درس بگیری. ۲۰- خودت باشی.
به دیگران عشـــق بورزید، اما عشـــق را اسیر نکنید. بگذارید در کنارِ باهم بودنتان، فضای خالی ای نیز وجود داشته باشد. سعی کنید بگویید، بشنوید و بخندید ولی هریک از شما تنها باشید. در کنار هم باشید ولی با فاصله...
مراقبه یعنی آگاه بودن بر کلماتی که استفاده می کنید؛ ژست‌هایی که می‌گیرید؛ نحوهی غذا خوردنتان؛ راه رفتنتان؛ نحوهی تعاملتان با دیگران؛ هنگامی که در اتوبوس هستید؛ هنگامی که در دفتر کارتان یا آشپزخانه مشغول کار هستید.
آگاه بودن «بدون رد یا قبول» بر همه‌ی آنچه دور و اطراف شماست و بر همه آنچه درون شماست، مراقبه است.
کریشنامورتی
وقتي آگاهي در تو بيدار شود، مي تواني انرژي را احساس كني كه به راه مي افتد و بر خلاف نيروي جاذبه به بالا حركت مي كند. هر قدر بالاتر بيايد بيشتر مي تواني احساس كني. و با گرم شدن و نور باران شدن دنياي درون، غنچه هاي بسياري به گل تبديل مي شوند. ناگهان بهار شكوفايي گلها از راه مي رسد. شادماني نخستين گلي است كه شكوفا مي شود و بعد از آن نوبت به گلهاي ديگر مي رسد. نخستين گل، شادماني است و آخرين گل، شناخت خداست و در ميان اين دو، گلهاي بسياري وجود خواهند داشت.
