موی سپید تو، کتاب پربهای تجربه هاست و سینه ات مالامال از آلام زندگی. تو گنج رنج های روزگاری و تقویم نانوشته عبرت ها. دست های پینه بسته ات جغرافیای دردهای زمین است و چین های پیشانی ات تاریخ مرارت های روزگار.
ما بر قامت به رکوع رفته تو سجده احترام می گزاریم و بر دستان پینه بسته ات، بوسه مهر می زنیم .
پ ن: بازدید خانه سالمندان حاجی آباد همراه پذیرایی و هدیه و مداحی.