#نتیجه_گناه#عباسیحقیر شمردن و فراموش کردن
#گناه، به تدریج سبب غافل شدن از حضور دائم
#خدا می شود و ایجاد فاصله.
هر چه حضور خدا بی رنگ تر شود، غیب هم او را به حال خود رها می کند و فراموشش می کند.
شکننده ترین انواع
#عذاب ها، راه ندادن خدا، بنده را به خودش می باشد.
اما این راه ندادن دلیل غافل بودن
#حق از بنده نیست. خیال نشود که اعمال
#بنده بی پیگیری است.
بی ذره ای فرو گذاری و فتور، کارهای او ضبط می شود.
از عارضه های بنده به حال خود رها شده، فاحشگی (علنی شدن) در گناه است و گستاخی هر چه بیشتر.
اوج این ابتلا و
#غضب بی گیر و بند، بند پررویی است و فریاد کردن
#فساد، و "انا ربکم الاعلی" گفتن.
حتی در این مرحله هم
#رحمت محیط بر غضب حضرت
#رحمان، مشمول حال بنده است.
چون گناه فاحش بنده رها شده را در ملک گناه، بیشتر برای آبروداری و تنبه و گاه برای امتحان، با پرده
#رحمانیت خود می پوشاند.
#حیدر_عباسیشرح دعای هفتاد بند استغفار مولی الموحدین، ص 161 و 162
@apmkadeh