#عبادت_و_عبودیتبعضی گفتهاند که
عبادت بندگی کردن است،
و عبودیت بنده بودن.
فرمودهاند:
عبادت ارتکاب طاعت است که بکنی آنچه را خدای پسندد؛
و عبودیت آن باشد که پسندی آنچه خدای کند.
صاحب
عبادت عابد است
و جمع او عبّاد،
و صاحب
عبودیت عبد است
و جمع او عباد.
اصول
عبادت شش است:
- نماز بیغفلت
- روزه بیغیبت
- زکات بیمنت
- حج بیارادت
- جهاد اکبر
و اصغر بیریا
و سمعت
- ذکر بیملالت
ارکان
عبودیت نیز شش است:
- رضای بیخصومت
- صبر بیشکایت
- یقین بیشبهت
- شهود بیغیبت
- توجه بیفترت
- اتصال بیقطعیت
نیز فرمودهاند که:
علامت
عبادت حفظ حدود است،
و امارت
عبودیت وفا به عهود؛
اصل
عبادت ترک دنیاست،
و لب
عبودیت طلب آخرت.
عرفا گفتهاند:
عبادت آن است که دنیا را نزد تو قدری نباشد،
و عبودیت آن است که از عقبی هم در دل تو اثری نماند.
محققان ایشان گویند:
عبادت آن بود که دل به آثار معرفت حق سبحانه مشغول باشد،
و روح به انوار مشاهده،
و تن به لوازم خدمت او،
و زبان به شکرگزاری نعمت او.
رضای به قضای او نشانه بندگیست،
و شکیبایی بر بلای او علامت دلزندگی.
تفسیر سوره فاتحه الکتاب، ص ۱۴۸
تصحیح: سید جلال الدین آشتیانی
@apmkadeh