#صاحب_زمان_و_زمینمقامات بلند اولیای الهی بی تردید از معرفت آنان به امام عصر علیه السلام نشات می گیرد.
سیدبن طاووس از جمله اولیای بزرگ است که در بیتی منسوب به او، این چنین به امام عرضه می دارد:
نزیلک حیث ما اتجهت رکابی
وضیفک حیث کنت من البلاد
مولای من! مرکب من در هر نقطه از کره خاکی پا می نهد و مرا بدانجا می برد.
آنجا سرزمین شماست و من بر شما وارد شده ام.
این یعنی اینکه، همان گونه که امام
صاحب الزّمان است،
صاحب زمین هم هست.
در اصول کافی، از امیرالمؤمنین (ع) روایت شده: . . . والأرضُ کلّها لنا؛ تمام زمین، از آن ما ائمّه است.
و نیز روایت شده:
الدُّنْیا وَ مَا فِیهَا لِلَّهِ تَبَارَک وَ تَعَالَی وَ لِرَسُولِهِ؛
و لذا (نه تنها زمین، بلکه) دنیا و تمام آنچه در آن است، از آن خدای تبارک و تعالی و پیامبر او و از آن ماست.
چگونه این سان نباشد؛ در حالی که همه موجودات و عالم هستی از نور اهل بیت علیهم السلام خلق شده و نور و آنچه متعلّق به آن است، همه از آن
صاحب نور است.
● یک نکته از هزاران
مجله موعود، مهر و آبان ماه سال۹۶، ش۲۰۰ و ۲۰۱
@apmkadeh