#تفکر#شبرتفكرى كه
#امير_المومنين عليه السّلام دربارۀ آن مىفرمايد:
انسان را به نيكى مىخواند،
گاهى تفكر در حسنات و سيئات است و گاهى تفكر در صفات و افعال الهى است.
در قسم اول؛
انسان در مورد حسنات خويش مىانديشد كه كاملند يا ناقص آيا به پاى بديهاى او مىرسند يا نه؟
از
#شرك و شك خالص هستند يا آلوده به شرك و شك مىباشند؟
چنين تفكرى حتما
#انسان را به اصلاح و جبران نواقص مىخواند.
همچنين هنگامى كه در بديها و عقوبتهائى كه به دنبال دارند و دورى از خدا كه ثمره آنهاست تفكر مىكند.
اين تفكر او را به خوددارى از
#گناه و تدارك آنها به وسيله ندامت و
#توبه مىخواند.
در قسم دوم؛
تفكر در صفات و افعال الهى چون لطف و احسان او به بندگان با نعمتهاى كامل و گسترده، با تكاليفى كه همه در حد طاقت انسانند،
تفكر در اينكه او به خاطر اعمال كوچك و ناچيز بندگان وعده پاداش بزرگ و ستايش نيكو فرموده، زمين و آسمان و هر چه را بين آنهاست مسخّر بشر نموده.
چنين تفكرى انسان را به نيكى و عمل به نيكى خوانده او را به طاعات ترغيب، و از معصيتها باز مىدارد.
سید عبدالله شبر
کتاب اخلاق، ص ۴۴۱
@apmkadeh