سلسله‌‌ی اثباتِ نبوّتِ سیّدنا محمّدﷺ {18} مرحله‌ی نخست: اثباتِ صداقتِ پیامبرِ اسلام (ص) از طریق سیره 16. آرامش در لحظاتِ پراضطراب توضیح: پیامبرﷺ لحظاتِ پراضطرابِ زیادی را تجربه کرد ولی همیشه در نهایتِ آرامش و خون‌سردی رفتار می‌کرد. مثلاً وقتی با ابوبکر در غاری پنهان شده بود و مشرکین در جست‌وجوی ایشان بودند تا پیامبرﷺ را به قتل برسانند، تا نزدیکِ غار آمده بودند و کفش‌های‌شان مشخّص بود. در این‌جا ابوبکر هراسناک شد و گفت: «اگر یکی از آن‌ها ما را پیدا کند چه؟» و پیامبرﷺ فرمود: «ای ابوبکر درباره‌ی دو نفری که سومیِ آن‌ها خداست چه گمانی داری؟» [۱] یا در جنگِ هوازن که مشرکین به قدری زیاد بودند که به تعبیر قرآن «زمین با وسعتش برای مسلمین تنگ شده بود» [۲] وقتی برخی مسلمین از شدّتِ نبرد عقب نشستند، پیامبرﷺ خودش جلو رفت و با شجاعت فریاد می‌زد: «أنَا النَّبِــيُّ لا كَذِبْ أَنَا ابْنُ عَبْدِالْمُطَّــلِبْ» [۳] و یا در جنگ احزاب، وقتی که قرآن نگرانیِ مسلمین در آن را این‌طور توصیف می‌کند: «چشم‌ها خيره شد و جان‌ها به گلوگاه‌ رسيد و به خدا گمان‌هايى [نابه‌جا] مى‌برديد» [۴] پیامبرﷺ این شعر را می‌خواند: «وَاللَّهِ لَوْلاَ أَنْتَ مَا اهْتَدَيْنَا   وَلاَ تَصَدَّقْنَا وَلاَ صَلَّيْنَا فَأَنْزِلَنْ سَكِينَةً عَلَيْنَا   إِنَّ الأُلَى قَدْ أَبَوْا عَلَيْنَا» [۵] وجه استدلال: مواقعِ پرتنش برای تحلیل روانیِ یک فرد و پی‌بردن به باطنِ او بسیار مفید هستند؛ در این‌گونه مواقع احساسات بر عقل چیره می‌شود و ممکن است آن‌چه در نهان آدم پنهان بوده آشکار شود. این‌که پیامبرﷺ در همه‌ی این لحظات با اعتماد به نفس و آرامش کامل برخورد می‌کرد، نشان از باور عمیق او به حمایت الهی دارد. وثاقتِ تاریخی: سوای استنادات به قرآنِ متواتر، همه‌ی روایاتِ مذکور در صحیحین (معتبرترین کتب تاریخ اسلام) آمده‌اند و در درجه‌ی "متَّفَقٌ عليه" قرار می‌گیرند و نیز به طرق گوناگون نقل شده‌اند. 📚ارجاعات [۱] صحيح البخاري، ح٤٦٦٣ و صحيح مسلم، ح٢٣٨١ (همچنین نگاه کنید به: التّوبة: ٤٠) [۲]  التّوبة: ٢٥ [۳] صحيح البخاري، ح٤٣١٦ و صحيح مسلم ح١٧٧٦ [۴] الأحزاب: ١٠ [۵] صحيح البخاري، ح٢٨٣٧، صحيح مسلم، ح١٨٠٣ #اثبات_نبوت #اثبات_صداقت_پیامبر ✅@anti_shobahat | آنتی شبهات