🔴ردی بر تصادف گرایی آتئیست‌ها

اگر شخصی وجود تصادف را بپذیرد، لازمه ی منطقی این پذیرش سفسطه است.
یعنی طرف وجود تصادف را در جایی پذیرفته، پس احتمال وقوع آن را در جای دیگر هم ممکن دانسته است.
خب، اگر تصادف ممکن باشد، امکان دارد که تصادفا تمام گزاره های صحیح ما غلط بشوند و بی اعتبار.
اما از آن جهت که اگر هر گزاره ای بی اعتبار بشود نیز، گزاره ی تصادف موجود است، بی اعتبار نمیشود، به تناقض میرسیم.
لازمه ی پذیرفتن تصادف، انکار وقوع علم یقینی است و انکار علم یقینی خودش یقینی است، پس تصادف محال است.
در حقیقت، تصادف صرفا پدیده ای است که از ضعف علم و دانایی ما نسبت به پدیده ها ناشی میشود.
در ضمن، کسی که بی هدف بودن چیزی را بپذیرد، به ترجیح بلا مرجح معتقد شده است که به تصادف برمیگردد و تمام مشکلاتی که به تصادف وارد است، به آن هم وارد خواهد بود.
پس همانطور که در جهان هیچ چیز تصادفی نیست، هیچ چیز بی هدف نیز نمیباشد.
و از طرف دیگر کسی که تصادف را میپذیرد، لطف بکند دست از ادعا بکشد، زیرا شاید تصادفا مقدمات استدلال با نتیجه نخواند...
در ضمن، ادعای ذهن انسان قاعده مند است نیز به عنوان یک گزاره که قابل صدق و کذب است، میتواند تحت شرایط تصادفی غیر اگاهانه درست شده باشد.
پس وقوع تصادف یعنی اعتقاد به سفسطه و انکار واقعیت.
در جهان هیچ چیز تصادفی نیست، هیچ چیز نیز بی هدف نیست.

والسلام علی من اتبع الهدی

تهیه شده در: انجمن آنتی شبهات

#پاسخ_به_شبهات_و_سوالات

➖➖➖➖➖➖➖➖➖
(انجمن آنتی شبهات)
@ANTI_SHOBAHAT