🔶 متن سخنرانی جناب آقای یاسین مسعودی، دبیر تشکیلات انجمن اسلامی دانشجویان، به عنوان نماینده انجمن اسلامی در دیدار با استاندار به مناسبت بزرگداشت روز دانشجو 🔶《 جز به آزادی ملت نبود آبادی
آه اگر مملکتی ملت آزاد نداشت
فقر و بدبختی و بیچارگی و خون جگر
چه غمی بود که این خاطر ناشاد نداشت》
درود
اجازه دهید سخنم را از اینجا آغاز کنم که انجمن اسلامی دانشجویان دانشگاه فردوسی خودش را متصل به درخت هشتاد ساله‌ای می‌داند که از ابتدای تشکیل و از قدمهای اول تا نفس های آخر، حق‌طلبی، آزادخواهی و رویکرد مطالبه‌گرانه از قدرت را سرلوحه کار خودش و شعار هر قدم کوچک یا بزرگ خودش قرار داده است.
ما تلاش می‌کنیم که صدای دانشجویانی باشیم که شنیده نمی‌شوند.
کسانی که دیده نمی‌شوند، افکاری که فهمیده نمی‌شوند، دانشجویانی که صدای سکوتشان گوش فلک را کر کرده اما به گوش یک‌سری از افراد نرسیده و نخواهد رسید.
شما آقای استاندار نیاز دارید تک تک دانشجویانی که در این سالها آسیب دیدند را بشنوید، بفهمید و درک کنید.
شاید ما نتوانیم فریاد تمامی این دانشجویان باشیم اما شما مسئول تک تک افراد این جامعه هستید و باید خواسته‌هایشان را بشنوید.
در انتخابات اخیر ۶۰ درصد ملت ما اعلام نارضایتی خودشان را با قهر با صندوق‌های رای نشون دادند و ۴۰ درصد بقیه هم با دلهایی آکنده از زخم‌های تورم، بیکاری، سیاست‌های اشتباه، قوانین نادرست و گاهی تصمیمات فاجعه‌بار و تنها با کورسویی از امید به پای صندوق‌های رای رفتند تا بتوانند تغییری ایجاد کنند. پس حالا دولت منتخب مردم، که تنها جوانه امید این باغ به شمار می‌آید، باید جسارت تغییرات ملموس را داشته باشد تا نشان بدهد که تغییری که مردم خواستارش بوده‌اند را عملی کرده است.
اما این نکته، خصوصا در شهر ما و استان خراسان اهمیت بیشتری پیدا می‌کند زیرا در مشهد قدرت در دست جریانات یکدستی قرار گرفته است در صورتی که جامعه متنوع است و مطالباتش فرق دارد.
ما واجب است که این تنوع را محترم و به رسمیت بشناسیم، به عنوان مثال با تصویب یک‌سری قوانین که کرامت انسانی را زیر سوال می‌برند، اکثریت را زیر پای این اقلیت له نکنیم.
آقای استاندار!
جامعه ایران خیلی زود می‌تواند از شما ناامید بشود و دانشگاه نمونه کوچکی از جامعه است.
در دانشگاه هم وضعیت همین است.
سیاست‌زدایی‌ها ، خالص‌سازی و خاموش کردن فریاد دانشجو باعث شده است گرد مرده بر تمامی فضای فعالیت سیاسی و اجتماعی ما پاشیده شود.
این فضا باید به سمت باز شدن برود و نهادهای بیرون دانشگاه دست از دخالت کردن بردارند و با فشار دادن دست خود بر روی گلوی این اجتماع، سعی بر خفه کردن فریاد ما نداشته باشند.
ما از شما توقع داریم که از دانشگاه سیاسی و فعال و دانشجوی بیدار و مطالبه‌گر حمایت کنید و نسبت به آن انعطاف داشته باشید، خلاف مسیری که بعضی پیشینیان سعی داشتند طی کنند.
ما از شما تقاضای آبادی داریم و دوباره به شما یادآوری میکنم
جز به آزادی ملت نبود آبادی
آه اگر مملکتی ملت آزاد نداشت ...
انجمن اسلامی دانشجویان دانشگاه فردوسی مشهد، آذرماه ۱۴۰۳
🆔️@anjomanfum
