▪️ما حکومتی داریم که نون رو از سفره مردم میدزده و این دزدیش رو خرج ماجراجوییهاش در منطقه میکنه. ▪️ما حکومتی داریم که توی قانون اساسیش اومده تجمع آزاده ولی هر تجمعی که شکل میگیره سرکوب و سرکوب و سرکوبش رو شاهدش هستیم. ▪️مردم ما ریختند بانک آتیش زدند. چرا؟ چون حکومتی داریم که هرگونه فعالیت مدنی رو سرکوب میکنه. معلم؟ زندانه! کارگر؟ زندانه! فعال محیط زیست؟ زندانه! خداروشکر زندان بمونه خودکشی نکننش! ▪️حکومتی داریم که قوهقضاییهاش واسه دانشجوش از ۶ تا ۱۵ سال حکم داده بعد جانی کهریزک رو یک سال زده هرچند بعدش بیرون بود طرف
▪️این صدای جانباختگان قیام آبان ماه است که از دانشگاه شنیده می شود
▪️هرچند این روزها حس میکنم تبریک گفتن چیزی یا داشتن حال خوب، انگار خیانت به مردم است اما دانشجویان نور چشمی های مردم هستند، امروز را، روزشان نامیدند، روزی که در دانشگاه خون ریخته شد، روز اعتراض بود، روز غم.، شانزده آذر... شاپرکان زیباااا، روز غمگین تان مبارک. 🥀
▪️دانشجویان، «صادق ترین» «دوست داشتنی ترین» کنشگران اجتماعی هستند و مردم بیشترین امید و نگاهشان به حرکات و واکنش های آنهاست. واقعا، واقعا، واقعا «جای دانشجو، زندان نیست»
▪️هرچند این روزها حس میکنم تبریک گفتن چیزی یا داشتن حال خوب، انگار خیانت به مردم است اما دانشجویان نور چشمی های مردم هستند، امروز را، روزشان نامیدند، روزی که در دانشگاه خون ریخته شد، روز اعتراض بود، روز غم.، شانزده آذر... شاپرکان زیباااا، روز غمگین تان مبارک. 🥀
▪️دانشجویان، «صادق ترین» «دوست داشتنی ترین» کنشگران اجتماعی هستند و مردم بیشترین امید و نگاهشان به حرکات و واکنش های آنهاست. واقعا، واقعا، واقعا «جای دانشجو، زندان نیست»
پیام سه تن از زندانیان سیاسی و فعالان سابق دانشجویی به مناسبت ۱۶ آذر
از ۱۶ آذر ۳۲، زمانی که آن سه قطره خون خروشان بر صحن دانشگاه جاری شد، در سنت مبارزه بیوقفه علیه استبداد، دانشجویان نقشی پیشتاز و پیش برنده در جامعه داشته اند. دانشگاه، به رغم گرایش ذاتی استبداد به محو و سرکوب فریادهای آزادی خواهی، با فدیه خونهای پاکش در سرفصلهای گوناگون، از دهه ۶۰، خیزش تیرماه ۷۸ تا قیام ۸۸ و دیماه ۹۶، به سمبلی از مقاومت و مبارزه برای آزادی در متن جامعه بدل شده است. ناگفته پیداست که این میراث زنده و ماندگار، مرهون قدر و قیمتی است که جوانان دانشجو نسل در نسل به پای آرمان آزادی ریخته اند. روزگاری شعار ما این بود که دانشگاه سنگر آزادی است، چرا که دانشجویان می بایست با مرزبندی قاطع با همه دسته جات و باندهای حکومتی، آرمان آزادی را با ایستادن در پیشانی صف پیکاری اجتماعی در برابر استبداد جستجو کنند. حال در شرایطی که اقشار مختلف جامعه، از کارگران هفت تپه و فولاد، معلمان، کامیونداران، کشاورزان و غارت شدگان موسسات مالی- رانتی تا دیگر اصناف، اقشار و مردم به جان آمده از فقر و ستم مضاعف، فریاد حق طلبی و آزادی خواهی سر میدهند، تعهد مبرم و تاریخی دانشجویان اقتضای آن دارد تا متشکل تر و فعال تر از گذشته پا به میدان نهند و بخشی از مسئولیت این قیام را خلاقانه بر دوش گیرند. به باور ما، پولیسازی آموزش و تحصیل به عنوان پدیدهای فراگیر، آن روی دیگر سکه غارت و چپاول اصناف و اقشار تحت ستم جامعه و بازتولید سیاسی دستگاهی است که موجودیتش، تنها در سایه سرکوب، اعدام و جنگ افروزی معنا می یابد. از این رو، هم سرنوشتی دانشگاه با دیگر مردم ستم زده، تعهد دانشجویان را در شعله ور ساختن اعتراضات و خیزشها و در پیوند و همگام با دیگر اقشار جامعه برای محو مناسبات ستمگرانه موجود و نبرد با چنین تقدر و سرنوشتی کور، بیش از پیش آشکارتر و ضروری تر می سازد. برپایی مراسم ۱۶ آذر به مثابه پاسداشت و زنده نگهداشتن یک سنت و آیین تاریخی اعتراض و عصیان علیه استبداد، کارزاری است که عزم و اراده دانشجویان را در اتحاد و همبستگی با اعتراضات و اعتصابات دیگر اقشار ستم دیده اعتلا می بخشد. از این رو، همه دانشجویان سرافراز و آگاه را فرا میخوانیم تا برای بزرگداشت این روز در هر دانشکده و دانشگاه متشکل و هم صدا به پا خیزند.