⁉️ماجرای حکم تعلیق دو استاد دانشگاه اصفهان چه بود؟ 🔻مدتی است که خبر تعلیق دو استاد گروه علوم قرآن و حدیث دانشکده الهیات و معارف دانشگاه اصفهان در گروه‌ها، کانال‌ها و جمع‌های آکادمیک دیده و درباره آن صحبت می‌شود. این اتفاق، باعث تعجب و ناراحتی بسیاری از اساتید، دانشجویان و جامعه دانشگاهی شده است، چرا که این دو استاد؛ مهدی مطیع و محمد سلطانی هر دو از اساتید خوش نام و با سابقه دانشگاه اصفهان هستند که به گفته بسیاری از دانشجویان، در سال‌های تدریسشان نقش مهمی را در علاقمندی دانشجویان به علوم اسلامی از جمله علوم قرآنی و نهج البلاغه ایفا کرده‌اند. 🔻پس از آن، محسن رنانی، عضو هیئت علمی گروه اقتصاد دانشگاه اصفهان در کانال تلگرامی خود یادداشتی را در این رابطه و با عنوان «شام غریبان دانشگاه» منتشر کرد و نوشت: دو هفته پیش بدون هیچ گفت‌وگویی دو همکار فاضل، جوان و پرتلاشمان در دانشگاه اصفهان (دکتر مهدی مطیع و دکتر محمد سلطانی، استادان دانشکده الهیات و معارف) را صدا زدند و حکمی با عنوان «ابلاغ اتهام» به آنها دادند. استادانی که امید دانشجویان هستند و به گمانم اگرخرده ایمانی در دانشجویان مانده باشد را امثال این گونه استادان عالم وآزاده حفظ کرده‌اند.رونوشت همین «ابلاغ اتهام» را نیزبرای امور مالی و گروه آموزشی مربوطه فرستادند تاحقوق و تدریس آنها را معلق کنند. با این دو همکار تماس گرفتم و تفصیل قضیه را جویا شدم. اتهامات دکترسلطانی(مولف تفسیر اَفنان) مربوط به پست‌های اینستاگرامی ایشان است که قبلا در دادگاه ويژه روحانیت بررسی و تبرئه شده است. اتهامات دکتر مطیع (مفسر خوش ذوق نهج‌البلاغه) نیز مربوط به گزارش مخدوش و مغرضانه‌ای است که از یکی از کلاس‌های ایشان داده شده است. برای یک دانشگاهی همیشه ورود به حریم کلاس خط قرمز است. یعنی تا زمانی که حریم کلاس رعایت شده باشد هر فشاری به دانشگاه قابل تحمل خواهد بود؛ اما حریم کلاس که شکسته شود، «حریم آکادمی»‌ شکسته شده است، چرا که دیگر امکان تعامل و هم‌شنوی آزاد و واقعی بین استاد و دانشجو از دست می‌رود. یعنی وقتی فضای کلاس امنیتی شود، رابطه استاد و دانشجو را از وضعیت «علم زنده» به وضعیت «علم مرده» تغییر می‌دهد و فرایند «خلق آگاهی»، که پیش شرط تولید دانش است، متوقف می‌شود. دانشگاه اصفهان خانه دوم من است؛ من نیز همیشه از لزوم گفت‌وگو دم زده‌ام؛ همچنین من و ریاست دانشگاه نسبت به هم حسن ظنی داریم. پس تصمیم گرفتم نخست مسیر گفت‌وگو را طی کنم تا شاید مشکل این دو همکار با گفت‌وگو و تعامل حل شود. درخواست جلسه کردم و به همراه یازده استاد برجسته از دانشگاه اصفهان در نشستی صمیمی با ریاست محترم دانشگاه و همکارانشان طرح مساله کردیم و تقاضا کردیم که روند رسیدگی، شفاف و طبق قانون باشد، نمایندگان استادان در فرایند رسیدگی حضور داشته باشند و تا روشن شدن نتیجه رسیدگی، از فعالیت دانشگاهی این دو استاد رفع تعلیق شود. رئیس دانشگاه هم نظرشان بر تعامل و حل‌وفصل معقول مساله بود و در گام اول هم از حقوق این دو استاد رفع تعلیق کردند که از ایشان سپاسگزاریم. متاسفانه بعد از این جلسه عده‌ای، که احتمالا از روند تعاملی شکل‌گرفته خشنود نیستند، شروع به فضاسازی کردند و اتهاماتی را که طی «احکامی محرمانه» به این استادان ابلاغ شده است، در نشست‌های عمومی و بدون حضور آن دو استاد، با دیگر استادان به اشتراک گذاشتند. با این حرکت بر این باور آمدم که کسانی دست‌به‌کار شده‌اند تا با فضاسازی و فشار بر مدیریت دانشگاه، فرایند تعاملی شکل گرفته را مخدوش کنند. ما همچنان تعامل‌مان را با مقامات دانشگاه ادامه می‌دهیم و خواستار روند شفاف و قانونی رسیدگی هستیم، اما به گمانم برای خنثی کردن فشارها بر مقامات دانشگاه، نظارت و حمایت تعداد قابل توجهی از دانشگاهیان لازم است. پیوند زیر مربوط به بیانیه حمایت از این دو استاد و درخواست از ریاست دانشگاه اصفهان برای رفع کامل تعلیق آنهاست. این بیانیه را من و چند صد نفر دیگر از استادان و دانش‌آموختگان دانشگاهی امضا کرده‌‌‌‌ایم: https://survey.porsline.ir/s/7E891FL4 🔻 انجمن اسلامی دانشجویان نیز از شما دعوت میکند ضمن امضای این بيانيه،آن را برای دیگر استادان و دانش‌آموختگان و دانشجویان دغدغه مند نیز بفرستید. از حریم آکادمی، این آخرین سنگر تولید خردورزی، دفاع کنیم. #انجمن_اسلامی_دانشجویان 🌱@amui_ir