بحران میانمار
اشغال زمین است نه حاکمیت
مناطق مختلف جهان اسلام درگیر دو سطح از
اشغالگری است:
#اشغال_حاکمیت و
#اشغال_زمین. در
اشغال حاکمیت،
اشغالگر با حفظ ساکنین منطقهی اشغالی، آنها را منضم به ساختار سیاسی خود میکند؛ مانند کاری که هندوستان در قبال
#کشمیر در سال ۱۹۴۷ میلادی کرد. اما در
اشغال زمین آنچه رخ میدهد به مراتب فراتر است و
اشغالگر، سرزمین اشغالی را بدون مردم ساکن در آن میخواهد به چنگ آورد؛ مانند شرایطی که توسط رژیم غاصب صهیونیستی در قبال
#فلسطین رخ داده است.
بحران قوم مسلمان
#روهینگیا و سرزمین
#آراکان،
اشغالگری از جنس دوم است که حکومت غاصب میانمار، سرزمین آراکان را بدون مردم ساکن در آن میخواهد در چنگ داشته باشد. یعنی نه روهینگیا را شهروند میانمار تلقی میکند و نه حق مالکیت بر داراییهای غیرمنقولشان را به رسمیت نمیشناسد.
در چنین شرایطی هرچند وظیفهی انسانی کمک به آوارگانی است که از ترس جان دل به دریا و جنگل زدهاند اما نباید از یاد برد که سیاست مبنایی اقلا بازگرداندن حق مالکیت
زمین برای مردمی است که از ترس جان هرچه داشتند رها کردند و رفتند. به بیان دیگر حکومت میانمار بدش نمیآید روهینگیای آواره در کشورهای مختلف دنیا سرپناهی بگیرد و دست از ادعای آراکان بردارد و چه بسا پشت پرده توافقاتی را نیز رقم زده باشد. دقیقا همان راهبردی که لابیهای صهیونیستی در اروپا و اقیانوسیه در قبال آوارگان فلسطینی اتخاذ کردهاند و برایشان تسهیلات اخذ تابعیتی جدید را فراهم میکنند به شرطی که دست از تابعیت فلسطینی بکشند.
جا دارد سیاست کشورهایی چون
#سعودی که بجای به چالش کشیدن و فشار سیاسی اقتصادی به میانمار (آنگونه که امام خامنهای اخیرا اشاره داشتند)، اقدام به اعطای تابعیت و اقامت به آوارگان روهینگیا میکنند، در فضای بینالمللی مورد نقد جدی قرار گیرد؛ سیاستی که در واقع تکمیل کننده طرح دولت میانمار در قبال روهینگیا است. از یاد نبریم که آراکان مساله
اشغال زمین است نه تنها
اشغال حاکمیت.
🔻🔻🔻#جهان_وطن@RoohullahRazavi@ammarpress