⭕️روایت ناگفتههایی از موسیقی انقلاب در «
#متولد_بهمن »
رضا شیبانی - روزنامه فرهیختگان - 95/05/18
◀️ قسمت دوم: روایت شنیدنی
#اسفندیار_قره_باغی از نظر
#امام _خمینی (ره) پیرامون یک آلبوم موسیقی
📚در کتاب ارزشمند «متولد بهمن»، نگارش یافته توسط روح ا... رشیدی، خاطراتی بسیار جالب و شنیدنی از تاریخ پشتپرده موسیقی پس از انقلاب روایت میشود.
✨ قره
باغی تعریف میکند که آلبوم «نینوا» اثر حسین علیزاده، بعد از اینکه توسط شورای موسیقی صدا و سیما برای پخش انتخاب و خریداری میشود، با نظر سلیقهای واحد پخش و شورای سرپرستی، حرام اعلام میشود؛ چون در آن از ساز نی استفاده شده بود.
قره
باغی و دوستانش یک نسخه از این آلبوم را به همراه نامهای برای دفتر امام خمینی(ره) میفرستند: «نامهای نوشتیم با درخواست نظر حضرت امام و یک نسخه از نوار را هم ضمیمهاش کردیم. قرار شد من نامه و نوار را ببرم دفتر امام... . رفتم جماران. در پست بازرسی مرا نگه داشتند و سوال کردند که با چه کسی کار دارم؟ کارم را که توضیح دادم با دفتر هماهنگ شدند و رفتم داخل. نوار را تحویل دفتر امام دادم. گفتند شما بفرمایید خودمان خبرتان میکنیم. » چند روز بعد از دفتر امام تماس گرفتند و گفتند: « نوار به سمع مبارک حضرت امام رسید و ایشان نظر دادند که در این اثر کراهتی مشاهده نگردید.»(متولد بهمن/ص 75)
✨جالب اینکه
قره
باغی توضیح میدهد که وقتی نظر امام را به شورای سرپرستی و واحد پخش منتقل کردیم: «از شورای سرپرستی به ما تلفن کردند و حرفهایی زدند با این مفهوم که (...) و موضع شورای سرپرستی همان است که قبلا گفته شده!»(همان/ص75)
✨ نهایتا به گفته
قره
باغی پس از تغییر مدیریت و آمدن محمد هاشمی به صدا و سیماست که در مدیریت جدید مشکل پخش این اثر حل میشود.
قره
باغی گاهی خاطراتی از صدا و سیما تعریف میکند که نشان میدهد این تیم با چه مظلومیتهایی کار کردهاند. حتی اتفاق میافتد این تیم پس از آماده کردن یک اثر، آن را به شکلی رسمی نمیشنوند: «یکی از آثار عجیب و فوقالعاده استاد شهریار «ای وای مادرم» است. اواخر دهه 60 قطعهای را براساس این شعر خواندم. ملودی کار را خودم نوشتم و محمدرضا احمدیان تنظیمش کرد.
✨ مرحوم آندره آرزومانیان هم که انصافا بیهمتا بود پیانواش را زد. قطعه بسیار تاثیرگذاری از آب در آمد. ولی هیچگاه نشنیدم که از صدا و سیما پخش شود... گویا گفته بودند خیلی غمانگیز و گریهآور است و با این عنوان آن قطعه را غیرقابل پخش کرده و فرستاده بودند آرشیو!»(متولد بهمن /ص 78)
✨ قره
باغی در جایی دیگر از خاطراتش گله میکند که رسانههای بیگانه دائما مشغول تخریب آثار او هستند و صدا و سیما پاسخی به آنان نمیدهد. او مشخصا از مستندی در «بیبیسی» یاد میکند که سرود آمریکا را غیرانسانی معرفی کرده است. : «فکر میکنم صدا و سیمای ایران باید مستندی ترتیب میداد و در آن برنامه سوال میشد که آیا منظورشان از کار انسانی همان موشکی است که به هواپیمای مسافربری ایران شلیک شد؟ ... این مردم بودند که همه جا فریاد بر میآوردند «مرگ بر آمریکا» و این ما هنرمندان بودیم که به جریان مردم پیوستیم.»(ص 64)
✨ امروز
قره
باغی در غربت تبریز، مشغول خوندل خوردن است. کاش صدایی به سیستم صدا و سیما میرسید و میگفت این راه و رسم برخورد با هنر فاخر نیست. فراموش کردن صداهایی که نباید فراموش شوند چون با آنها تاریخ هنر انقلاب در حال فراموش شدن است.
✨بگذریم... علی ایحال این کتاب مجموعهای است ارزشمند از خاطرات بزرگی از موسیقی ایران که با دهها چهره بزرگ دیگر چه قبل و چه پس از انقلاب، همکار و همنشین و همصدا بوده است. با خواندن این کتاب صدها خاطره ناشنیده و مکتوب را درباره برجستگان تاریخ موسیقی ایران خواهید شنید.
yon.ir/5heh3📚انقلاب 57 را از دریچه موسیقی مرور کنید...
📬 جهت
#خرید_پستی کتاب، عبارت "
#متولد_بهمن " را به ۰۹۱۹۹۰۳۸۲۷۰ یا به آیدی
@ayyamtahrir ارسال نمایید.
@ammaryar_ir