من آدم بهتری برای آدم‌هایم‌ هستم؟ نوشته بود: «دنیا جای بهتری خواهد شد اگر بکوشی آدم‌ بهتری برای آدم‌هایت باشی.» تکرارش می‌کنم مدام، من آدم بهتری برای آدم‌هایم هستم. وقتی خواهرم می‌گوید: آهنگ را کم کن، کم می‌کنم؟ یا وقتی مادرم می‌گوید: فلان ‌کار را انجام بده، انجام می‌دهم.، یا اصلن از این گذشته چقدر آدم‌هایم را می‌شناسم، چقدر خواهرم را، چقدر برادرم را، چقدر پدرم‌را، چقدر مادرم ‌را می‌شناسم. آیا شناخت یک وجه دارد؛ اینکه بچه‌ی حرف گوش ‌کنی برایشان باشم کافیست؟ پا نوشت: ممنونم از خانم کشفی‌که باعث شد من به این‌ پرسش‌ها فکر کنم. دوست خوب همین است دیگر. علی آراسته #یاداشت_روزانه @aliarastehfard