آشفته نويسي هاي گاهگاهي من

وقتی سر کیفم دلم بندری میخواهد وقتی خیلی حالم گرفته دلم بندری میخواهد ، وقتی عصبانی ام و دوست دارم همه را بزنم دلم بندری میخواهد وقتی خاورمیانه چند روز ارام میشود باز دلم بندری میخواهد ، بندری رفیق گرمابه و گلستان من است.
لقمه سوم یا چهارم بندری دوم را زورچپان داخل دهانم میکنم که اقای ساندویچ فروش میگوید : خیلی گشنه تونه؟
حوصله ندارم برایش توضیح بدم که یک اقایی که در سن چهاریا پنج سالگی مانده گذاشته اند اداره طرح وزارتخانه و یک گونیا و یک نقشه داده اند دستش که روی نقشه زاویه و فاصله را حساب کند و تو را بندازد دورترین حالت از محل درخواستی ت و این آدم برای من حواس و تمرکز نگذاشته و یادم رفته ماشینم را کجا پارک کرده ام!
میگویم : گشنه م نیست اقا ! ماشینم را دزد برده ! با تعجب نگاهم میکند! حال ندارم فیزیولوژی مغز و گوارش را برایش توضیح بدهم و بگویم یکوقتهایی برای اینکه اضطراب دیوانه ت نکند بهتر است به گوارش ت پناه ببری ، ناهار یا یک چیزی بچپونی داخل معده صاحب مرده که جریان خونت سرگرم آنجا بشود و مغزت یادش برود کجای کار هستی .

...به خیابان خیره میشوم و ارام و کمی هم باکلاس میگویم : صبح یکی از همین چند فرعی عمود بر خیابان جمهوری که یادم رفته کدامشان بود ماشینم را گذاشته ام وحالا از سمت کارگر همه را گشته تا اینجا که اخری ش هست رسیده ام ...ماشینم نیست . و بعد با یک حالتی که بغض داشته باشد ادامه میدهم که : بنظر میاد دزد ماشین رو برده !
کمی صبر میکند و بعد با یک همدردی خاصی میگوید : اقاا ! هنوز یک شانس دیگر دارید یک خیابان کوچک که ته همین کوچه کناری ست مانده ، شاااید ماشین تان آنجا باشد!
ساندویچ به دست خودم را تندی میرسانم ته کوچه! ماشین که همه پس انداز چند سال رزیدنتی ام هست آنجاست .هم ملا عام است هم شکل هندسی آر_دی جوری ست که نمیشود بغلش کرد، لذا سیر دلم نگاهش میکنم و برمیگردم سمت آقای ساندویچ ! او هم حالا داخل کوچه ایستاده و از دور لبخند میزند..
....آدم شانس بیاورد آن وقت که فکر میکند همه چیز تمام شده ! و به بندری یا هر چیز دیگری پناه آورده یکنفری پیدا بشود آخرین خیابان را ، آخرین شانس باقیمانده را ، و آخرین ته مانده یک امید از دست رفته را بهش نشان بدهد...

#طب_اورژانس
#خودکشی_رزیدنتها
#رزیدنت

علی طاهری نیا - پزشک


https://t.center/alitaheriniya