صبح بهشت زهرا بودم برای زیارت اهل قبور و طبق عادت و برای عبرت داشتم سنگ قبرها و آدم‌ها و عزیزِ آدم‌هارو قدم‌زنان مرور می‌کردم که نگاهم افتاد به این مزار و مزارنوشته: 《برای سفر زندگی تصمیم گرفته بودم به مقام برسم، چیزی در آن نیافتم. تصمیم گرفته بودم به ثروت برسم، حاصل آن را قانع‌کننده نیافتم. تصمیم گرفتم توشه‌ای از دانش را در کوله‌بار سفر خود اندوخته نمایم، یافتم که دانش دربرگیرنده همه چیز است اما من هیچ ندارم و هیچ نمی‌دانم؛ لیک در مسرتم که سایه وجود خالق هستی را در این سرای عشق حس می‌کنم در حالی‌که سفر آرام آرام ولی به‌طور مطمئن رو به پایان است.》 مقدمه یکی از کتاب‌های مرحوم دکتر محمد جواد اصغرپور ابراهیمی زاده ۱۳۱۸ در شیراز - دکترای تحقیق در عملیات از دانشگاه نورتوسترن آمریکا (۱۹۷۳) - دانشیار دانشگاه تهران و علم و صنعت - آرمیده در ۱۳۹۰ - تهران - بهشت زهرا قطعه ۳۰۹ - ردیف ۴۰ - شماره ۳۱ روحش شاد ❤️