نقد امیرمعزی (۷)
احادیث خیالی در کتاب راهنمای ربانی!پیشتر گفتیم که شواهدی وجود دارد که امیرمعزی هنگام نوشتن مراجعه مستقیم به برخی منابعِ خود نداشته و از این رو دچار اشتباهاتِ عجیبی شده است.
https://t.me/Alasar_1/284در کتاب
راهنمای ربانی گاه با عباراتی عربی برخورد میکنیم که معلوم نیست چگونه و چرا ساخته شدهاند! ظاهراً چنین وانمود شده که این عبارات، متن حدیث است؛ در حالی که نه در منبعِ ذکرشده و نه در جای دیگری، چنین حدیثی یافت نمیشود. در این جا ۶ مورد ارائه میشود که همگی با ترجمه انگلیسی مقایسه شده است:
۱. «
کنا ارواح نور فنعلم الأظلة أسرار علم التوحید و التحمید، ابن عیاش مقتضب الأثر، ص۶۳.» (راهنمای ربانی، ص۱۲۳، ۸۴، ۱۲۴؛ The Divine Guide, p.164, 34)
نه در مقتضب و نه جای دیگر چنین عبارتی یافت نشد.
۲. «
اثنی عشر أشباحا من نور بین السماء والأرض یوحدون الله عز وجل ویمجدونه، حدیث نبوی نک. خزاز رازی، کفایة الأثر، ص۱۷۰؛ ابن عیاش، مقتضب، ص۱۲۳» (راهنمای ربانی، ص۱۲۱؛ The Divine Guide, p.162)
نه در کفایه، نه مقتضب و نه جای دیگری این عبارت یافت نشد.
۳. «
اغلب در سخن امامان به اصطلاحاتی مانند (العقل قطب دیننا) ... (العقل هو القطب الذی علیه مدار وله الثواب) ... (العقل هو ما یحتج به فی امرنا) و غیره برمیخوریم. برای نمونه نک. کلینی، اصول من الکافی، ج۱، ص۱۰؛ ابن بابویه، علل الشرائع، ج۱، ص۸۸، ۱۰۷ به بعد، ابن بابویه، امالی، ص۴۱۸.» (راهنمای ربانی، ص۵۱؛ The Divine Guide, p.141)
هیچ یک از این سه عبارت نه در نشانیهای ذکرشده و نه در جای دیگری به عنوان حدیث یافت نشد! فقط کلینی گفته است: «
إذ كان العقل هو القطب الّذي عليه المدار و به يحتجّ و له الثواب، و عليه العقاب» (الكافي، ج۱، ص۹) که این هم حدیث نیست و لفظش هم با آن چه امیرمعزی گفته فرق دارد.
۴. «
حدیث امام جعفر صادق: ... إن الإمام یعرف شیعته و اعداه بوجوههم و اسمائهم بعلم الطینة التی خلقوا منها، ابن عیاش، مقتضب، ص۴۱؛ صفار، بصائر، ص۳۹۰ ...» (راهنمای ربانی، ص۱۲۵؛ The Divine Guide, p.165)
در مقتضب که چنین چیزی نیست. در بصائر هم با تفاوتهایی عنوان باب است نه حدیث: «
باب في الإمام أنه يعرف شيعته من عدوه بالطينة التي خلقوا فيها بوجوههم و أسمائهم» (بصائر الدرجات، ج۱، ص۳۹۰)
اختلالات مشابه دیگری نیز در کتاب دیده میشود که منشأ آن معلوم نیست!
#امیرمعزی@Alasar_1