شعر ، ادبیات و زندگی

💥💥💥

🔻پلک می گشایی
میدانم !
با چشمانی زیباتر از طلوع خورشید
مشعل آفتاب را
بر فراز شهر می افروزی
و به تاریکی پایان می دهی
میدانم!
از این خواب طولانی برمی خیزی
ای آزادی

شعر و طرح : نسیم یزدانی
بهمن ۱۴۰۰

#جنبش_معلمان
#نان_کار_آزادی_اداره_شورایی
zan_j

https://t.center/alahiaryparviz38

https://www.instagram.com/p/CCa11yapsk-/?igshid=ct4e0phnwved


«‍فرزند کارگرانیم ، کنارشان می‌مانیم»

تصاویری که مشاهده می‌کنید مربوط به حضور فرزندان کارگران در بیست و پنجمین روز اعتصاب کارگران نیشکر هفت‌تپه است، «سپهر» نام پسر قهرمان‌مان است. در این اعتصاب به دلیل گرمای شدید و ویروس کرونا، پدران با وجود شوق فراوان فرزندانشان مانع حضور آنها در تجمعات شدند اما سپهر وقتی غم و شرمندگی پدر را در خانه می‌بیند دیگر تاب نمی‌آورد اصرار می‌کند باید باشد، می‌آید تا به پدر بگوید شرمنده مباش چون سرو سرت را بالا بگیر تو اسوه‌ی شرافتی پدر، غمین مباش من کنارت هستم، سپهر نوجوان‌مان می‌آید جلوی درب فرمانداری رو به کارگران می‌ایستد و پلاکاردی در دست می‌گیرد که روی آن خلع ید کسانی را مطالبه می‌کند که باعث خالی شدن جیب و سفره‌ی خانواده و البته، شرمساری پدرش شده‌اند...
کارگران شعار می‌دهند کنارشان می‌ایستد، سخنرانی می‌کنند می‌ایستد، مسئولین بی‌خیالند و اهمیتی به بی‌نانی سفره کارگر نمی‌دهند و همچنان سپهر کنار کارگران و پدرش می‌ایستد، دمای هوا گرم و گرم‌تر می‌شود تا آخرین رمق می‌ایستد و ستاره می‌شود...
اما دمای هوا پنجاه درجه است و ستاره سپهرمان بیش از توانش ایستاده است، از گرما و گرسنگی ضعف می‌کند ولی پلاکارد را زمین نمی‌گذارد تا اینکه جان‌هامان به فدایش، از حال می‌رود و تن نازنینش نقش زمین می‌شود...
کارگران با دیدن این صحنه خونشان به جوش می‌آید هر چه فریاد دارند بر سر کسانی که مسبب این بی‌شرمی شده‌اند فریاد می‌زنند.
و امروز اسوه و الگو و قهرمان ما سپهری است که در اعتصاب کارگران هفت‌تپه حاضر می‌شود، تا آخرین توان می‌ایستد تا به پدر و کارگر رنج دیده‌ای بگوید:
فرزند کارگرانیم کنارشان می‌مانیم
و ما هم به پسر قهرمان‌مان می‌گوییم:
ما همه سپهریم برایش می‌میریم.

#نان_کار_آزادی_اداره_شورایی
https://t.center/alahiaryparviz38