سوره انبیا (آیه ۱۰۱ الی ۱۰۴)
إِنَّ الَّذِينَ سَبَقَتْ لَهُمْ مِنَّا الْحُسْنَىٰٓ أُولَٰٓئِكَ عَنْهَا مُبْعَدُونَ (١٠١)
(امّا) كسانی كه از قبل، وعده نیك از سوی ما به آنها داده شده [= مؤمنان صالح] از آن دور نگاهداشته میشوند.
لَا يَسْمَعُونَ حَسِيسَهَا وَهُمْ فِي مَا اشْتَهَتْ أَنْفُسُهُمْ خَالِدُونَ (١٠٢)
آنها صدای آتش دوزخ را نمیشوند؛ و در آنچه دلشان بخواهد، جاودانه متنعّم هستند.
لَا يَحْزُنُهُمُ الْفَزَعُ الْأَكْبَرُ وَتَتَلَقَّاهُمُ الْمَلَآئِكَةُ هَٰذَا يَوْمُكُمُ الَّذِي كُنْتُمْ تُوعَدُونَ (١٠٣)
وحشت بزرگ، آنها را اندوهگین نمیكند؛ و فرشتگان به استقبالشان میآیند، (و میگویند:) این همان روزی است كه به شما وعده داده میشد!
يَوْمَ نَطْوِي السَّمَآءَ كَطَيِّ السِّجِلِّ لِلْكُتُبِ كَمَا بَدَأْنَآ أَوَّلَ خَلْقٍ نُعِيدُهُ وَعْدًا عَلَيْنَآ إِنَّا كُنَّا فَاعِلِينَ (١٠٤)
در آن روز كه آسمان را چون طوماری در هم میپیچیم، (سپس) همان گونه كه آفرینش را آغاز كردیم، آن را بازمیگردانیم؛ این وعدهای است بر ما، و قطعاً آن را انجام خواهیم داد.
منصورالسالمی