روزی یک دانشجوی ریاضی با مبحث بهینه سازی سطح و حجم آشنا شد.
یاد گرفت ابعاد یک جعبه را طوری حساب کند تا کمترین مقوای ممکن در ساخت آن جعبه به کار برود. او بلافاصله یک قوطی کنسرو خرید تا ببیند آیا اصول ساده بهینه سازی در آن رعایت شده است یا خیر.
با یک محاسبه ساده دید ابعاد کنسرو بهینه نیست!
در واقع این دانشجو نکته ای را یافت که باعث می شد در ساخت قوطی کنسرو ورق کمتری مصرف شود.
او بلافاصله نامه ای به مدیر خط تولید آن کارخانه نوشت و توضیح داد که شما با اصول ساده ریاضیات آشنا نیستید.
او پیشنهاد خودش را مطرح کرد و با محاسبه نشان داد که این تغییر می تواند باعث صرفه جویی قابل توجهی در هزینه تولید شود.
چند روز بعد مدیر خط تولید در نامه ای پاسخ این دانشجو را چنین نوشت:
سلام
ممنون از پیشنهاد شما
می خواهم توجه شما را به چند نکته جلب کنم که شاید ندانید:
1⃣ آیا شما ابعاد ورق های موجود در بازار را می دانید؟
اگر ابعاد قوطی را تغییر بدهیم بخشی از هر ورق غیر قابل استفاده می شود و باید دور ریخته شود.
این خودش هزینه بسیار زیادی را تحمیل می کند.
2⃣ اگر ابعاد قوطی کنسرو را تغییر دهیم، باید ابعاد جعبه های کارتنی که ۲۴ قوطی در آن جا می شود را تغییر بدهیم و مصرف مقوا بیشتر می شود.
3⃣ با تغییر ابعاد قوطی طبق گفته شما، در ماشین های حمل، جعبه های کمتری جا می شود و هزینه حمل و نقل بیشتر می شود.
4⃣ ابعادی که شما گفته اید با ابعاد قفسه های فروشگاه های بزرگ همخوانی ندارد و فروشگاه ها محصول ما را در قفسه خودشان قرار نخواهند داد.
شاید شما به ریاضیات مسلط باشید ولی درباره صنعت کنسرو سازی چیزی نمی دانید!
🔸نکته مدیریتی:
در کسب و کار صرفا تئوری کفایت نمیکنه و برای فعالیت در هر حوزه باید شناخت دقیقی از فرصت ها و چالش های واقعی اون حوزه در بازار داشته باشیم.
@aghaiemodir6
