لب خندان مرصع به سنبلالطیب به مدار فاختهتر از رأسالسرطان من از جهانی آمدهام که طعم دهان جذامیان بیخویشم میکرد هی ممارست بر هنگامهی دانایی از تقلای رسم جهان بر حظ دو چشم کافور را بر قیاس مدبران گنگ جهان که پیدایی را گنگ میکنند بر تو مینوشانم هی افتادهتر از ستم درختان چنار بر باکرگی زمستان لب از آفتاب ستاندهام و پور بیخویش مردمکهایم هستم جفتم کن با تصنیع بلبلی در زمهریر.
صفحهی شعر فارسی درگذشت شاعر عزیز سرکار خانم فاطمهسادات حسینی را که مدتها با بیماری صعب العلاجشان مبارزه کردند ، به خانوادهی ایشان و جامعهی ادبی تسلیت میگوید . مینوی ابد ماوایشان باد .