صد سال است که از مرگ شاعری آزادیخواه که بسیاری از ما نام او را شنیدهایم اما از او اندک شعرهایی خواندهایم، میگذرد. اگرچه #تقی_رفعت را نمیتوان نخستین شاعر نوپرداز نامید، همانطور که شمس لنگرودی در کتاب تاریخ تحلیلی شعر نو به آن اشاره کرده است او نخستین تئوریسین و نخستین منادی #شعر_نو بود که در همان اندک آثار به جا مانده تلاش او برای طرح بنیانی تازه در برابر بنیان کُهن شعر پیش از خود مشهود است. رفعت با دستمایه قرار دادن فرمی به نام غزلواره (سانِت) که ریشه در ادبیات اروپایی و آثار شاعر قرن سیزدهم فرانچسکو پترارکا ایتالیایی داشت، سعی میکرد نمونهای تازه از تجریهگرایی در حوزۀ فرم را وارد شعر فارسی کند...