🔻بیستوسومین جلسه از سلسله جلسات
#یک_ماه_یک_کتاب (نقد و بررسی مجموعه شعر زنان) که به بررسی کتابهای
#نارنج_مویه_ها و
#دوشنبه_های_کوهی سروده
#سیده_تکتم_حسینی اختصاص داشت، با حضور
#افسانه_غیاثوند و
#محمد_رمضانی_فرخانی به عنوان
#منتقد و
#فریبا_یوسفی دبیر و مجری این برنامه و جمعی از علاقهمندان به حوزه
#ادبیات و
#شعر شنبه ۲۴ آذرماه در سالن سلمان هراتی حوزه هنری برگزار شد.
#اسماعیل_امینی،
#شاعر و منتقد که به صورت
#افتخاری در جلسه حضور داشت، در پایان صحبت های محمد رمضانی فرخانی، پیرامون صحبتهای وی گفت: من آثار خانم حسینی را نخواندهام اما درباره موضوعاتی که اینجا گفته شد چند کلامی را بیان می کنم. شاعر زمانی که مطرح شد و شعرهایش توسط مخاطب خوانده شد، در زمان سرودن اشعار،
#مخاطبین را فرض میکند و بر اساس همین
مخاطبین مفروض، وی اشعارش را میسراید و گاه دست به تغییر میزند. همین مسئله سبب میشود رفته رفته
#شاعرانگی او تغییر کند. از طرفی همین علت سبب تبدیل خلاقیت در
#شعر به
#خدمات_رسانی می شود، امروزه تنها نوع پذیرفته شده شعر در نظر بیشتر منتقدین،
#تغزل است. شاعر نباید خدماترسان باشد بلکه باید حالات درونی خودش را بازگو کند، باید از تجربه خودش بگوید. اگر شاعر بر اساس تصورش و نه تجربه شخصی خود شعر بگوید
#دروغ گفته است. من نمیتوانم شعر عاشقانه بگویم وقتی تا کنون عاشق نشده ام. حال اگر تجربیات خودم و حالات شخصی درونی خودم را بازگو نکنم دست به فریب مخاطبینم زدهام. شاعر باید در زمان سرودن شعر خودش را ببیند، نه
مخاطبین را! از همین رو بسیاری از شاعران به خاطر شعرهایی بزرگ شده اند که کمتر شنیده شده، شعرهایی که کمتر خوانده شده و
#مخاطب_خاص داشته است، این آثار شاعر را برجسته کرده است.
باید بدانیم که شعر لالایی نیست که
#مخاطب را دگرگون کند و کاری کند که واکنش نشان دهد، بلکه ما با خواندن شعر در مییابیم شاعر در مواجهه با معشوق چه احساسی داشته است و در اینجا شاعر مجبور نیست برای ما شعر بسراید بلکه تنها
#روایتگر احساسات درونی خودش است.
🔘مشروح این گزارش را در سایت حوزه هنری بخوانید:
📎 sourehonar.ir/content/news/6234/ادبیات#مرکز_آفرینش_های_ادبی_حوزه_هنری ✅ @adabefarse