که حیف نیست که گندم‌زاران را تنها به پشت سر بگذاری حیف نیست که رو به کوه‌ستان تنها و گریان باشی حیف نیست به بعد باران‌ها هر کس برای خودش باشد به منزل و تنها. شاعر: #هرمز_علی‌پور