ای سرودِ تنهایان ای رنجِ رهاننده با تو ایستاده‌ام و با تو فرو خواهم افتاد بگذار سنگینیِ کوه‌ها هرگز مرا رها نکند بگذار جادوی ابوالهل ناگشوده ماند و عصیانِ آنتیگون در دخمه‌ها نابودی پذیرد. من از پای نخواهم نشست و هنگامِ آخرین را، انتظار خواهم کشید ای سرودِ تنهایان ای رنجِ رهاننده با تو ایستاده‌ام و با تو فرو خواهم افتاد شاعر: #هوشنگ_ایرانی @adaabiiat