صدای پای برگ در باد زنگِ روزهای رفته /از رفتن‌! هنگامه‌ی نابهنگام پاییز. پنجره هجوم مهتاب را تاب نمی‌آورد اینگونه که ماه سایه پاشیده از معاشقه‌ی شاخه بر دیوار چگونه خط بزنم عطر سبز نارنج را از خاطر پاییز و سینه را از شمیم پیراهن‌؟ شب حلقه انداخته بر گردن‌ پلک نزده از دار صبح آویزانم. چشم بیار و از ابرهای آماسیده بر آسمان منتشر شو در تن در رایحه تا سبز بمانم در ساحت بی‌برگی پاییز #مهناز_نیکفر @adaabiiat #خانه_هنر_و_ادبیات